تقديس
Arabic edit
Noun edit
تَقْدِيس • (taqdīs) m
- verbal noun of قَدَّسَ (qaddasa) (form II)
Declension edit
Declension of noun تَقْدِيس (taqdīs)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَقْدِيس taqdīs |
التَّقْدِيس at-taqdīs |
تَقْدِيس taqdīs |
| Nominative | تَقْدِيسٌ taqdīsun |
التَّقْدِيسُ at-taqdīsu |
تَقْدِيسُ taqdīsu |
| Accusative | تَقْدِيسًا taqdīsan |
التَّقْدِيسَ at-taqdīsa |
تَقْدِيسَ taqdīsa |
| Genitive | تَقْدِيسٍ taqdīsin |
التَّقْدِيسِ at-taqdīsi |
تَقْدِيسِ taqdīsi |