تكافر
Arabic edit
Root |
---|
ك ف ر (k-f-r) |
Pronunciation edit
Verb edit
تَكَافَرَ • (takāfara) VI, non-past يَتَكَافَرُ (yatakāfaru)
- (reciprocal) to accuse each other of disbelief, to make takfir against each other
Conjugation edit
Conjugation of
تَكَافَرَ
(form-VI sound)verbal noun الْمَصْدَر |
تَكَافُر takāfur | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutakāfir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mutakāfar | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | takāfartu |
takāfarta |
تَكَافَرَ takāfara |
takāfartumā |
takāfarā |
takāfarnā |
takāfartum |
takāfarū | |||
f | takāfarti |
takāfarat |
takāfaratā |
takāfartunna |
takāfarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔatakāfaru |
tatakāfaru |
yatakāfaru |
tatakāfarāni |
yatakāfarāni |
natakāfaru |
tatakāfarūna |
yatakāfarūna | |||
f | tatakāfarīna |
tatakāfaru |
tatakāfarāni |
tatakāfarna |
yatakāfarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔatakāfara |
tatakāfara |
yatakāfara |
tatakāfarā |
yatakāfarā |
natakāfara |
tatakāfarū |
yatakāfarū | |||
f | tatakāfarī |
tatakāfara |
tatakāfarā |
tatakāfarna |
yatakāfarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔatakāfar |
tatakāfar |
yatakāfar |
tatakāfarā |
yatakāfarā |
natakāfar |
tatakāfarū |
yatakāfarū | |||
f | tatakāfarī |
tatakāfar |
tatakāfarā |
tatakāfarna |
yatakāfarna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَكَافَرْ takāfar |
takāfarā |
takāfarū |
||||||||
f | takāfarī |
takāfarna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | — | — | tukūfira |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | — | — | yutakāfaru |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | — | — | yutakāfara |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | — | — | yutakāfar |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — |