تماوت

Arabic edit

Verb edit

تَمَاوَتَ • (tamāwata) VI, non-past يَتَمَاوَتُ‎ (yatamāwatu)

to pretend to die
- 8th century, Abdullah Ibn Al-Muqaffa’, edited by Taha Hussein, Kalilah wa-Dimnah, Cairo, Egypt: Al-Ma'ārif, published 1941:
  ثُمَّ تَمَاوَتَتْ، وَجَعَلَتْ تَطْفُو عَلَى وَجْهِ المَاءِ مُنْقَلِبَةً، فَأَخَذَاهَا فَأَلْقَيَاهَا عَلَى الأَرْضِ غَيْرَ بَعِيدٍ مِنَ النَّهْرِ، فَوَثَبَتْ فِيهِ فَنَجَتْ مِنْهُمَا
  ṯumma tamāwatat, wajaʕalat taṭfū ʕalā wajhi l-māʔi munqalibatan, faʔaḵaḏāhā faʔalqayāhā ʕalā l-ʔarḍi ḡayra baʕīdin mina n-nahri, fawaṯabat fīhi fanajat minhumā
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation edit

Conjugation of

تَمَاوَتَ

(form-VI sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَمَاوُت tamāwut
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُتَمَاوِت mutamāwit
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَمَاوَتُّ tamāwattu	تَمَاوَتَّ tamāwatta	تَمَاوَتَ tamāwata	تَمَاوَتُّمَا tamāwattumā	تَمَاوَتَا tamāwatā	تَمَاوَتْنَا tamāwatnā	تَمَاوَتُّمْ tamāwattum	تَمَاوَتُوا tamāwatū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تَمَاوَتُّ tamāwattu	تَمَاوَتِّ tamāwatti	تَمَاوَتَتْ tamāwatat	تَمَاوَتُّمَا tamāwattumā	تَمَاوَتَتَا tamāwatatā	تَمَاوَتْنَا tamāwatnā	تَمَاوَتُّنَّ tamāwattunna	تَمَاوَتْنَ tamāwatna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَمَاوَتُ ʔatamāwatu	تَتَمَاوَتُ tatamāwatu	يَتَمَاوَتُ yatamāwatu	تَتَمَاوَتَانِ tatamāwatāni	يَتَمَاوَتَانِ yatamāwatāni	نَتَمَاوَتُ natamāwatu	تَتَمَاوَتُونَ tatamāwatūna	يَتَمَاوَتُونَ yatamāwatūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَتَمَاوَتُ ʔatamāwatu	تَتَمَاوَتِينَ tatamāwatīna	تَتَمَاوَتُ tatamāwatu	تَتَمَاوَتَانِ tatamāwatāni	تَتَمَاوَتَانِ tatamāwatāni	نَتَمَاوَتُ natamāwatu	تَتَمَاوَتْنَ tatamāwatna	يَتَمَاوَتْنَ yatamāwatna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَمَاوَتَ ʔatamāwata	تَتَمَاوَتَ tatamāwata	يَتَمَاوَتَ yatamāwata	تَتَمَاوَتَا tatamāwatā	يَتَمَاوَتَا yatamāwatā	نَتَمَاوَتَ natamāwata	تَتَمَاوَتُوا tatamāwatū	يَتَمَاوَتُوا yatamāwatū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَتَمَاوَتَ ʔatamāwata	تَتَمَاوَتِي tatamāwatī	تَتَمَاوَتَ tatamāwata	تَتَمَاوَتَا tatamāwatā	تَتَمَاوَتَا tatamāwatā	نَتَمَاوَتَ natamāwata	تَتَمَاوَتْنَ tatamāwatna	يَتَمَاوَتْنَ yatamāwatna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَمَاوَتْ ʔatamāwat	تَتَمَاوَتْ tatamāwat	يَتَمَاوَتْ yatamāwat	تَتَمَاوَتَا tatamāwatā	يَتَمَاوَتَا yatamāwatā	نَتَمَاوَتْ natamāwat	تَتَمَاوَتُوا tatamāwatū	يَتَمَاوَتُوا yatamāwatū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَتَمَاوَتْ ʔatamāwat	تَتَمَاوَتِي tatamāwatī	تَتَمَاوَتْ tatamāwat	تَتَمَاوَتَا tatamāwatā	تَتَمَاوَتَا tatamāwatā	نَتَمَاوَتْ natamāwat	تَتَمَاوَتْنَ tatamāwatna	يَتَمَاوَتْنَ yatamāwatna
imperative الْأَمْر	m		تَمَاوَتْ tamāwat		تَمَاوَتَا tamāwatā			تَمَاوَتُوا tamāwatū
imperative الْأَمْر	f		تَمَاوَتِي tamāwatī		تَمَاوَتَا tamāwatā			تَمَاوَتْنَ tamāwatna

Noun edit

تَمَاوُت • (tamāwut) m

verbal noun of تَمَاوَتَ (tamāwata) (form VI)

Declension edit

Declension of noun تَمَاوُت (tamāwut)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَمَاوُت tamāwut	التَّمَاوُت at-tamāwut	تَمَاوُت tamāwut
Nominative	تَمَاوُتٌ tamāwutun	التَّمَاوُتُ at-tamāwutu	تَمَاوُتُ tamāwutu
Accusative	تَمَاوُتًا tamāwutan	التَّمَاوُتَ at-tamāwuta	تَمَاوُتَ tamāwuta
Genitive	تَمَاوُتٍ tamāwutin	التَّمَاوُتِ at-tamāwuti	تَمَاوُتِ tamāwuti

References edit

تَمَاوَتَ in The Doha Historical Dictionary of Arabic