سبیل

See also: سبيل

Khalaj

Noun

سَبیل (səbîl) (definite accusative سَبیلی, plural سَبیللَر)

1. Arabic spelling of səbîl (“moustache”)

Declension

Declension of سبیل

	singular	plural
nominative	سبیل	سبیللَر
genitive	سبیلۆݧ	سبیللَریݧ
dative	سبیلکه	سبیللَرکه
definite accusative	سبیلۆ	سبیللَری
locative	سبیلچه	سبیللَرچه
ablative	سبیلده	سبیللَرده
instrumental	سبیلله	سبیللَرله
equative	سبیلوارا	سبیللَروارا

Persian

Etymology 1

Uncertain; probably borrowed from Arabic سِبَال (sibāl), plural of سَبَلَة (sabala, “moustache”). Classical Syriac ܣܸܢܒܘܼ̈ܠܹܐ (sinbûlî) likely an Iranian borrowing.

Pronunciation

• (colloquial) IPA^(key): [sɪˈbiːl]

Noun

سبیل • (sebil) (plural سبیل‌ها (sebil-hâ))

1. mustache

Descendants

• → Bashkardi:

  Minabi: سبیل (sibil)

• → Gilaki: سبیل (sëbil)
• → Gurani: سمێڵێ (simêllê)
• → Kermanic: sabēl, sebīl, sobēla, sobīl, sobāt
• Kurdish:

  → Central Kurdish: سمێڵ (smêll)

  → Northern Kurdish: simbêl, simêl, sinbêl

• → Khalaj: səbîl
• → Zazaki: zimêli
• →? Classical Syriac: ܣܸܢܒܘܼ̈ܠܹܐ (sinbûlî)

Etymology 2

Borrowed from Arabic سَبِيل (sabīl).

Noun

سبیل • (sabil) (plural سبیل‌ها (sabil-hâ))

1. path
2. way