سیخ
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Borrowed from Persian سیخ (six, “spit, skewer”).
Noun edit
سیخ • (sih)
- spit, skewer, broach, any long pin used to secure food during cooking
- Synonym: شیش (şiş)
- kind of long pricker used in stuffing packsaddles, sacks, or similar items
Derived terms edit
- سیخچه (sihçe, “small skewer”)
Descendants edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “sih2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4233
- Devellioğlu, Ferit (1962) “sîh”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1141
- Kélékian, Diran (1911) “سیخ”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 707
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Veru”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1743
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سیخ”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2728
- Redhouse, James W. (1890) “سیخ”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1100
Persian edit
Etymology 1 edit
From ستیخ (setix).
Pronunciation edit
- (Iranian Persian) IPA(key): [siːx]
Adjective edit
سیخ • (six)
- (colloquial) stiff, erect
Etymology 2 edit
Noun edit
سیخ • (six)
Descendants edit
Urdu edit
Etymology edit
Borrowed from Classical Persian سیخ (sīx).
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /siːx/
Noun edit
سِیخ • (sīx) f (Hindi spelling सीख़)