فخر
See also: فجر
Arabic edit
Root |
---|
ف خ ر (f-ḵ-r) |
Etymology edit
From the root ف خ ر (f-ḵ-r). See the root for etymology.
Verb edit
فَخَرَ • (faḵara) I, non-past يَفْخَرُ (yafḵaru)
Conjugation edit
Conjugation of
فَخَرَ
(form-I sound, verbal nouns فَخْر or فَخَار)verbal nouns الْمَصَادِر |
فَخْر or فَخَار faḵr or faḵār | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
fāḵir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mafḵūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | faḵartu |
faḵarta |
فَخَرَ faḵara |
faḵartumā |
faḵarā |
faḵarnā |
faḵartum |
faḵarū | |||
f | faḵarti |
faḵarat |
faḵaratā |
faḵartunna |
faḵarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔafḵaru |
tafḵaru |
yafḵaru |
tafḵarāni |
yafḵarāni |
nafḵaru |
tafḵarūna |
yafḵarūna | |||
f | tafḵarīna |
tafḵaru |
tafḵarāni |
tafḵarna |
yafḵarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔafḵara |
tafḵara |
yafḵara |
tafḵarā |
yafḵarā |
nafḵara |
tafḵarū |
yafḵarū | |||
f | tafḵarī |
tafḵara |
tafḵarā |
tafḵarna |
yafḵarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔafḵar |
tafḵar |
yafḵar |
tafḵarā |
yafḵarā |
nafḵar |
tafḵarū |
yafḵarū | |||
f | tafḵarī |
tafḵar |
tafḵarā |
tafḵarna |
yafḵarna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ifḵar |
ifḵarā |
ifḵarū |
||||||||
f | ifḵarī |
ifḵarna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | — | — | فُخِرَ fuḵira |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | — | — | yufḵaru |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | — | — | yufḵara |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | — | — | yufḵar |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — |
Verb edit
فَخِرَ • (faḵira) I, non-past يَفْخَرُ (yafḵaru)
Conjugation edit
Conjugation of
فَخِرَ
(form-I sound, verbal noun فَخَر)verbal noun الْمَصْدَر |
فَخَر faḵar | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
fāḵir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mafḵūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | faḵirtu |
faḵirta |
فَخِرَ faḵira |
faḵirtumā |
faḵirā |
faḵirnā |
faḵirtum |
faḵirū | |||
f | faḵirti |
faḵirat |
faḵiratā |
faḵirtunna |
faḵirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔafḵaru |
tafḵaru |
yafḵaru |
tafḵarāni |
yafḵarāni |
nafḵaru |
tafḵarūna |
yafḵarūna | |||
f | tafḵarīna |
tafḵaru |
tafḵarāni |
tafḵarna |
yafḵarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔafḵara |
tafḵara |
yafḵara |
tafḵarā |
yafḵarā |
nafḵara |
tafḵarū |
yafḵarū | |||
f | tafḵarī |
tafḵara |
tafḵarā |
tafḵarna |
yafḵarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔafḵar |
tafḵar |
yafḵar |
tafḵarā |
yafḵarā |
nafḵar |
tafḵarū |
yafḵarū | |||
f | tafḵarī |
tafḵar |
tafḵarā |
tafḵarna |
yafḵarna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ifḵar |
ifḵarā |
ifḵarū |
||||||||
f | ifḵarī |
ifḵarna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | — | — | فُخِرَ fuḵira |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | — | — | yufḵaru |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | — | — | yufḵara |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | — | — | yufḵar |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — |
Noun edit
فَخْر • (faḵr) m
- pride, honour, glory
- something of high renown or fame
- passage of poetry praising a group or individual
Declension edit
Declension of noun فَخْر (faḵr)
Descendants edit
- Maltese: faħħar
- → Azerbaijani: fəxr
- → Hausa: fahàr̃ī, àlfahàr̃ī
- → Yoruba: fáàrí
- → Persian: فخر (faxr)
- → Swahili: fahari
- → Ottoman Turkish: فخر
- → Uyghur: پەخىر (pexir)
References edit
- Freytag, Georg (1835), “فخر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, pages 321–322
- Lane, Edward William (1863), “فخر”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 2349
Persian edit
Etymology edit
From Arabic فَخْر (faḵr, “honour, pride”), the Arabic word itself could be an Iranian borrowing ultimately from Proto-Iranian *huHarnā́h (“splendour, glory”). Doublet of فَرّ (farr). See the Arabic root ف خ ر (f-ḵ-r) and Proto-Iranian *huHarnā́h (“splendour, glory”) for more detailed etymology.
Pronunciation edit
- (Classical Persian) IPA(key): [faxɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [fæxɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [fäχɾ]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | faxr |
Dari reading? | faxr |
Iranian reading? | faxr |
Tajik reading? | faxr |
Noun edit
فخر • (faxr)
Derived terms edit
Derived terms
- فَخر کَردَن (faxr kardan)
- فَخرآمیز (faxr-âmiz)
- فَخر فُروختَن (faxr foruxtan)
- فَخر فُروش (faxr foruš)
- فَخر فُروشی (faxr foruši)
References edit
- Dehkhoda, Ali-Akbar (1931–), “فخر”, in Dehkhoda Dictionary Institute, editors, Dehkhoda Dictionary (in Persian), Tehran: University of Tehran Press
Urdu edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic فَخْر (faḵr, “honour, pride”).
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /fəxɾ/
- Rhymes: -əxɾ
Noun edit
فخر • (faxr) m (Hindi spelling फ़ख़्र)
References edit
- S. W. Fallon (1879), “فخر”, in A New Hindustani-English Dictionary, Banaras, London: Trubner and Co.
- Platts, John T. (1884), “فخر”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971), “فخر”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co.