قرن
See also: فرن
Arabic edit
Etymology 1 edit
From Proto-Semitic *ḳarn- (“horn”). The root is associated with the sense of “being doubled, opposed, or equal”, and the meaning “century” can be derived from this through “equal in age, people of the same age”. Otherwise, it could have been borrowed from Ancient Greek χρόνος (khrónos, “time”, also “lifespan”).
Pronunciation edit
Noun edit
قَرْن • (qarn) m (plural قُرُون (qurūn))
Declension edit
Declension of noun قَرْن (qarn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قَرْن qarn |
الْقَرْن al-qarn |
قَرْن qarn |
Nominative | قَرْنٌ qarnun |
الْقَرْنُ al-qarnu |
قَرْنُ qarnu |
Accusative | قَرْنًا qarnan |
الْقَرْنَ al-qarna |
قَرْنَ qarna |
Genitive | قَرْنٍ qarnin |
الْقَرْنِ al-qarni |
قَرْنِ qarni |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | قَرْنَيْن qarnayn |
الْقَرْنَيْن al-qarnayn |
قَرْنَيْ qarnay |
Nominative | قَرْنَانِ qarnāni |
الْقَرْنَانِ al-qarnāni |
قَرْنَا qarnā |
Accusative | قَرْنَيْنِ qarnayni |
الْقَرْنَيْنِ al-qarnayni |
قَرْنَيْ qarnay |
Genitive | قَرْنَيْنِ qarnayni |
الْقَرْنَيْنِ al-qarnayni |
قَرْنَيْ qarnay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قُرُون qurūn |
الْقُرُون al-qurūn |
قُرُون qurūn |
Nominative | قُرُونٌ qurūnun |
الْقُرُونُ al-qurūnu |
قُرُونُ qurūnu |
Accusative | قُرُونًا qurūnan |
الْقُرُونَ al-qurūna |
قُرُونَ qurūna |
Genitive | قُرُونٍ qurūnin |
الْقُرُونِ al-qurūni |
قُرُونِ qurūni |
Descendants edit
- Egyptian Arabic: قرن (ʔarn)
- Gulf Arabic: قرن (qarn)
- Hijazi Arabic: قَرْن (garn)
- Maltese: qarn
- → Fula: qarnu
- → Hausa: ƙarni
- → Indonesian: kurun
- → Malay: kurun
- → Persian: قرن (qarn)
- → Swahili: karne
- → Ottoman Turkish: قرن (karn)
Etymology 2 edit
Root |
---|
ق ر ن (q-r-n) |
Pronunciation edit
Verb edit
قَرَنَ • (qarana) I, non-past يَقْرِنُ or يَقْرُنُ (yaqrinu or yaqrunu)
- to join, to couple, to yoke (something to something else)
- to identify (something with something else)
Conjugation edit
Conjugation of
قَرَنَ
(form-I sound, verbal noun قَرْن)verbal noun الْمَصْدَر |
قَرْن qarn | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
qārin | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
maqrūn | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | qarantu |
qaranta |
قَرَنَ qarana |
qarantumā |
qaranā |
qarannā |
qarantum |
qaranū | |||
f | qaranti |
qaranat |
qaranatā |
qarantunna |
قَرَنَّ qaranna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaqrinu or ʔaqrunu |
taqrinu or taqrunu |
yaqrinu or yaqrunu |
taqrināni or taqrunāni |
yaqrināni or yaqrunāni |
naqrinu or naqrunu |
taqrinūna or taqrunūna |
yaqrinūna or yaqrunūna | |||
f | taqrinīna or taqrunīna |
taqrinu or taqrunu |
taqrināni or taqrunāni |
taqrinna or taqrunna |
yaqrinna or yaqrunna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaqrina or ʔaqruna |
taqrina or taqruna |
yaqrina or yaqruna |
taqrinā or taqrunā |
yaqrinā or yaqrunā |
naqrina or naqruna |
taqrinū or taqrunū |
yaqrinū or yaqrunū | |||
f | taqrinī or taqrunī |
taqrina or taqruna |
taqrinā or taqrunā |
taqrinna or taqrunna |
yaqrinna or yaqrunna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaqrin or ʔaqrun |
taqrin or taqrun |
yaqrin or yaqrun |
taqrinā or taqrunā |
yaqrinā or yaqrunā |
naqrin or naqrun |
taqrinū or taqrunū |
yaqrinū or yaqrunū | |||
f | taqrinī or taqrunī |
taqrin or taqrun |
taqrinā or taqrunā |
taqrinna or taqrunna |
yaqrinna or yaqrunna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | iqrin or uqrun |
iqrinā or uqrunā |
iqrinū or uqrunū |
||||||||
f | iqrinī or uqrunī |
iqrinna or uqrunna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | qurintu |
qurinta |
قُرِنَ qurina |
qurintumā |
qurinā |
qurinnā |
qurintum |
qurinū | |||
f | qurinti |
qurinat |
qurinatā |
qurintunna |
قُرِنَّ qurinna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuqranu |
tuqranu |
yuqranu |
tuqranāni |
yuqranāni |
nuqranu |
tuqranūna |
yuqranūna | |||
f | tuqranīna |
tuqranu |
tuqranāni |
tuqranna |
yuqranna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuqrana |
tuqrana |
yuqrana |
tuqranā |
yuqranā |
nuqrana |
tuqranū |
yuqranū | |||
f | tuqranī |
tuqrana |
tuqranā |
tuqranna |
yuqranna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuqran |
tuqran |
yuqran |
tuqranā |
yuqranā |
nuqran |
tuqranū |
yuqranū | |||
f | tuqranī |
tuqran |
tuqranā |
tuqranna |
yuqranna |
References edit
- Steingass, Francis Joseph (1884) “قرن”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
Etymology 3 edit
Pronunciation edit
Noun edit
قَرْن • (qarn) m
- verbal noun of قَرَنَ (qarana) (form I)
Declension edit
Declension of noun قَرْن (qarn)
Hijazi Arabic edit
Root |
---|
ق ر ن |
3 terms |
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
Persian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical Persian) IPA(key): [qaɾn]
- (Iran, formal) IPA(key): [qæɹn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [qäɾn]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | qarn |
Dari reading? | qarn |
Iranian reading? | ğarn |
Tajik reading? | qarn |