قعود
Arabic edit
Noun edit
قُعُود • (quʕūd) m
- verbal noun of قَعَدَ (qaʕada) (form I)
Declension edit
Declension of noun قُعُود (quʕūd)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قُعُود quʕūd |
الْقُعُود al-quʕūd |
قُعُود quʕūd |
Nominative | قُعُودٌ quʕūdun |
الْقُعُودُ al-quʕūdu |
قُعُودُ quʕūdu |
Accusative | قُعُودًا quʕūdan |
الْقُعُودَ al-quʕūda |
قُعُودَ quʕūda |
Genitive | قُعُودٍ quʕūdin |
الْقُعُودِ al-quʕūdi |
قُعُودِ quʕūdi |
Hijazi Arabic edit
Root |
---|
ق ع د |
5 terms |
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
قعود • (guʕūd) m
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Noun edit
قعود • (kuud)
- (Islam) the sitting position for prayer
- the act of sitting
References edit
- Avery, Robert et al., editors (2013), “kuud”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Kélékian, Diran (1911) “قعود”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 966a