Hijazi Arabic edit

Root
ك ر ك ب
1 term

Etymology edit

From Arabic كَرْكَبَ (karkaba).

Pronunciation edit

Verb edit

كركب (karkab) Iq (non-past يِكَرْكِب (yikarkib))

  1. to make a mess, to leave something in a mess
    كَرْكَبُوا الغُرْفة.
    karkabu al-ġurfa
    They made a mess of the room.

Conjugation edit

    Conjugation of كركب (karkab)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كركبت (karkabt) كركبت (karkabt) كركب (karkab) كركبنا (karkabna) كركبتوا (karkabtu) كركبوا (karkabu)
f كركبتي (karkabti) كركبت (karkabat)
non-past m أكركب (akarkib) تكركب (tikarkib) يكركب (yikarkib) نكركب (nikarkib) تكركبوا (tikarkibu) يكركبوا (yikarkibu)
f تكركبي (tikarkibi) تكركب (tikarkib)
imperative m كركب (karkib) كركبوا (karkibu)
f كركبي (karkibi)

South Levantine Arabic edit

Root
ك ر ك ب
1 term

Etymology edit

From Arabic كَرْكَبَ (karkaba).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /kar.kab/, [ˈkar.kab]

Verb edit

كركب (karkab) II (present بكركب (bikarkeb))

  1. to make a mess, to leave something in a mess
    كركبو الغرفة.
    karkabu il-ġurfe
    They made a mess of the room.

Conjugation edit

    Conjugation of كركب (karkab)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كركبت (karkabt) كركبت (karkabt) كركب (karkab) كركبنا (karkabna) كركبتو (karkabtu) كركبو (karkabu)
f كركبتي (karkabti) كركبت (karkabat)
present m بكركب (bakarkeb) بتكركب (bitkarkeb) بكركب (bikarkeb) منكركب (minkarkeb) بتكركبو (bitkarkbu) بكركبو (bikarkbu)
f بتكركبي (bitkarkbi) بتكركب (bitkarkeb)
subjunctive m اكركب (akarkeb) تكركب (tkarkeb) يكركب (ykarkeb) نكركب (nkarkeb) تكركبو (tkarkbu) يكركبو (ykarkbu)
f تكركبي (tkarkbi) تكركب (tkarkeb)
imperative m كركب (karkeb) كركبو (karkbu)
f كركبي (karkbi)