كليل

Arabic

Root
ك ل ل (k-l-l)

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.liːl/

Adjective

كَلِيل • (kalīl)

1. blunt, dull
2. dim-sighted, blear-eyed
3. stammering

Declension

Declension of adjective كَلِيل (kalīl)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	كَلِيل kalīl	الْكَلِيل al-kalīl	كَلِيلَة kalīla	الْكَلِيلَة al-kalīla
Nominative	كَلِيلٌ kalīlun	الْكَلِيلُ al-kalīlu	كَلِيلَةٌ kalīlatun	الْكَلِيلَةُ al-kalīlatu
Accusative	كَلِيلًا kalīlan	الْكَلِيلَ al-kalīla	كَلِيلَةً kalīlatan	الْكَلِيلَةَ al-kalīlata
Genitive	كَلِيلٍ kalīlin	الْكَلِيلِ al-kalīli	كَلِيلَةٍ kalīlatin	الْكَلِيلَةِ al-kalīlati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	كَلِيلَيْن kalīlayn	الْكَلِيلَيْن al-kalīlayn	كَلِيلَتَيْن kalīlatayn	الْكَلِيلَتَيْن al-kalīlatayn
Nominative	كَلِيلَانِ kalīlāni	الْكَلِيلَانِ al-kalīlāni	كَلِيلَتَانِ kalīlatāni	الْكَلِيلَتَانِ al-kalīlatāni
Accusative	كَلِيلَيْنِ kalīlayni	الْكَلِيلَيْنِ al-kalīlayni	كَلِيلَتَيْنِ kalīlatayni	الْكَلِيلَتَيْنِ al-kalīlatayni
Genitive	كَلِيلَيْنِ kalīlayni	الْكَلِيلَيْنِ al-kalīlayni	كَلِيلَتَيْنِ kalīlatayni	الْكَلِيلَتَيْنِ al-kalīlatayni
Plural	Masculine		Feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	? ?	? ?	كَلِيلَات kalīlāt	الْكَلِيلَات al-kalīlāt
Nominative	? ?	? ?	كَلِيلَاتٌ kalīlātun	الْكَلِيلَاتُ al-kalīlātu
Accusative	? ?	? ?	كَلِيلَاتٍ kalīlātin	الْكَلِيلَاتِ al-kalīlāti
Genitive	? ?	? ?	كَلِيلَاتٍ kalīlātin	الْكَلِيلَاتِ al-kalīlāti

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “كليل”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen