لاف زدن
Persian edit
Etymology edit
From Proto-Iranian [Term?], cognate with Pashto لودل (laudal, “to say, tell”), and Sanskrit लपति (lapati, “chatter”).
Verb edit
Conjugation edit
| infinitive | لاف زدن (lâf zadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | لاف زن (lâf zan) | ||||||
| past | لاف زد (lâf zad) | |||||||
| participle | present | لاف زننده (lâf zanandé) | ||||||
| past | لاف زده (lâf zadé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | لاف زنم (lâf zánam) |
لاف زنی (lâf záni) |
لاف زند (lâf zánad) |
لاف زنیم (lâf zánim) |
لاف زنید (lâf zánid) |
لاف زنند (lâf zánand) | |
| present (imperfect) | لاف می‌زنم (lâf mí-zanam) |
لاف می‌زنی (lâf mí-zani) |
لاف می‌زند (lâf mí-zanad) |
لاف می‌زنیم (lâf mí-zanim) |
لاف می‌زنید (lâf mí-zanid) |
لاف می‌زنند (lâf mí-zanand) | ||
| present progressive | دارم لاف می‌زنم (dấram lâf mí-zanam) |
داری لاف می‌زنی (dấri lâf mí-zani) |
دارد لاف می‌زند (dấrad lâf mí-zanad) |
داریم لاف می‌زنیم (dấrim lâf mí-zanim) |
دارید لاف می‌زنید (dấrid lâf mí-zanid) |
دارند لاف می‌زنند (dấrand lâf mí-zanand) | ||
| present perfect | لاف زده‌ام (lâf zadé-am) |
لاف زده‌ای (lâf zadé-i) |
لاف زده است (lâf zadé ast) |
لاف زده‌ایم (lâf zadé-im) |
لاف زده‌اید (lâf zadé-id) |
لاف زده‌اند (lâf zadé-and) | ||
| past | لاف زدم (lâf zádam) |
لاف زدی (lâf zádi) |
لاف زد (lâf zad) |
لاف زدیم (lâf zádim) |
لاف زدید (lâf zádid) |
لاف زدند (lâf zádand) | ||
| past (imperfect) | لاف می‌زدم (lâf mí-zadam) |
لاف می‌زدی (lâf mí-zadi) |
لاف می‌زد (lâf mí-zad) |
لاف می‌زدیم (lâf mí-zadim) |
لاف می‌زدید (lâf mí-zadid) |
لاف می‌زدند (lâf mí-zadand) | ||
| past progressive | داشتم لاف می‌زدم (dấštam lâf mí-zadam) |
داشتی لاف می‌زدی (dấšti lâf mí-zadi) |
داشت لاف می‌زد (dâšt lâf mí-zad) |
داشتیم لاف می‌زدیم (dấštim lâf mí-zadim) |
داشتید لاف می‌زدید (dấštid lâf mí-zadid) |
داشتند لاف می‌زدند (dấštand lâf mí-zadand) | ||
| pluperfect | لاف زده بودم (lâf zadé búdam) |
لاف زده بودی (lâf zadé búdi) |
لاف زده بود (lâf zadé bud) |
لاف زده بودیم (lâf zadé búdim) |
لاف زده بودید (lâf zadé búdid) |
لاف زده بودند (lâf zadé búdand) | ||
| future | لاف خواهم زد (lâf xâhám zad) |
لاف خواهی زد (lâf xâhí zad) |
لاف خواهد زد (lâf xâhád zad) |
لاف خواهیم زد (lâf xâhím zad) |
لاف خواهید زد (lâf xâhíd zad) |
لاف خواهند زد (lâf xâhánd zad) | ||
| subjunctive | present | لاف بزنم (lâf bézanam) |
لاف بزنی (lâf bézani) |
لاف بزند (lâf bézanad) |
لاف بزنیم (lâf bézanim) |
لاف بزنید (lâf bézanid) |
لاف بزنند (lâf bézanand) | |
| past | لاف زده باشم (lâf zadé bấšam) |
لاف زده باشی (lâf zadé bấši) |
لاف زده باشد (lâf zadé bấšad) |
لاف زده باشیم (lâf zadé bấšim) |
لاف زده باشید (lâf zadé bấšid) |
لاف زده باشند (lâf zadé bấšand) | ||
| imperative | لاف بزن (lâf bézan) |
لاف بزنید (lâf bézanid) |
||||||
| infinitive | لاف زدن (lâf zadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | لاف زن (lâf zan) | ||||||
| past | لاف زد (lâf zad) | |||||||
| participle | present | لاف زننده (lâf zanandé) | ||||||
| past | لاف زده (lâf zadé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | لاف زنم (lâf zánam) |
لاف زنی (lâf záni) |
لاف زنه (lâf záne) |
لاف زنیم (lâf zánim) |
لاف زنین (lâf zánin) |
لاف زنن (lâf zánan) | |
| present (imperfect) | لاف می‌زنم (lâf mí-zanam) |
لاف می‌زنی (lâf mí-zani) |
لاف می‌زنه (lâf mí-zane) |
لاف می‌زنیم (lâf mí-zanim) |
لاف می‌زنین (lâf mí-zanin) |
لاف می‌زنن (lâf mí-zanan) | ||
| present progressive | دارم لاف می‌زنم (dấram lâf mí-zanam) |
داری لاف می‌زنی (dấri lâf mí-zani) |
داره لاف می‌زنه (dấre lâf mí-zane) |
داریم لاف می‌زنیم (dấrim lâf mí-zanim) |
دارین لاف می‌زنین (dấrin lâf mí-zanin) |
دارن لاف می‌زنن (dấran lâf mí-zanan) | ||
| present perfect | لاف زده‌ام (lâf zadám) |
لاف زده‌ای (lâf zadí) |
لاف زده (lâf zadé) |
لاف زده‌ایم (lâf zadím) |
لاف زده‌این (lâf zadín) |
لاف زده‌ان (lâf zadán) | ||
| past | لاف زدم (lâf zádam) |
لاف زدی (lâf zádi) |
لاف زد (lâf zád) |
لاف زدیم (lâf zádim) |
لاف زدین (lâf zádin) |
لاف زدن (lâf zádan) | ||
| past (imperfect) | لاف می‌زدم (lâf mí-zadam) |
لاف می‌زدی (lâf mí-zadi) |
لاف می‌زد (lâf mí-zad) |
لاف می‌زدیم (lâf mí-zadim) |
لاف می‌زدین (lâf mí-zadin) |
لاف می‌زدن (lâf mí-zadan) | ||
| past progressive | داشتم لاف می‌زدم (dấštam lâf mí-zadam) |
داشتی لاف می‌زدی (dấšti lâf mí-zadi) |
داشت لاف می‌زد (dấšt lâf mí-zad) |
داشتیم لاف می‌زدیم (dấštim lâf mí-zadim) |
داشتین لاف می‌زدین (dấštin lâf mí-zadin) |
داشتن لاف می‌زدن (dấštan lâf mí-zadan) | ||
| pluperfect | لاف زده بودم (lâf zadé búdam) |
لاف زده بودی (lâf zadé búdi) |
لاف زده بود (lâf zadé bud) |
لاف زده بودیم (lâf zadé búdim) |
لاف زده بودین (lâf zadé búdin) |
لاف زده بودن (lâf zadé búdan) | ||
| subjunctive | present | لاف بزنم (lâf bézanam) |
لاف بزنی (lâf bézani) |
لاف بزنه (lâf bézane) |
لاف بزنیم (lâf bézanim) |
لاف بزنین (lâf bézanin) |
لاف بزنن (lâf bézanan) | |
| past | لاف زده باشم (lâf zadé bấšam) |
لاف زده باشی (lâf zadé bấši) |
لاف زده باشه (lâf zadé bấše) |
لاف زده باشیم (lâf zadé bấšim) |
لاف زده باشین (lâf zadé bấšin) |
لاف زده باشن (lâf zadé bấšan) | ||
| imperative | لاف بزن (lâf bézan) |
لاف بزنین (lâf bézanin) |
||||||
References edit
- Horn, Paul (1893) Grundriss der neupersischen Etymologie (in German), Strasbourg: K.J. Trübner, page 212
- Dehkhoda, Ali-Akbar (1931–) “لاف زدن”, in Dehkhoda Dictionary Institute, editors, Dehkhoda Dictionary (in Persian), Tehran: University of Tehran Press