مأتاة
Arabic edit
Root |
---|
ء ت ي (ʔ-t-y) |
Noun edit
مَأْتَاة • (maʔtāh) f
- verbal noun of أَتَى (ʔatā) (form I)
Declension edit
Declension of noun مَأْتَاة (maʔtāh)
Singular | singular triptote in ـَاة (-āh) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَأْتَاة maʔtāt |
الْمَأْتَاة al-maʔtāt |
مَأْتَاة maʔtāt |
Nominative | مَأْتَاةٌ maʔtātun |
الْمَأْتَاةُ al-maʔtātu |
مَأْتَاةُ maʔtātu |
Accusative | مَأْتَاةً maʔtātan |
الْمَأْتَاةَ al-maʔtāta |
مَأْتَاةَ maʔtāta |
Genitive | مَأْتَاةٍ maʔtātin |
الْمَأْتَاةِ al-maʔtāti |
مَأْتَاةِ maʔtāti |