مغرور
Arabic edit
Etymology edit
Root |
---|
غ ر ر (ḡ-r-r) |
Derived from the passive participle of غَرَّ (ḡarra, “to mislead”).
Pronunciation edit
Adjective edit
مَغْرُور • (maḡrūr) (feminine مَغْرُورَة (maḡrūra), masculine plural مَغْرُورُونَ (maḡrūrūna), feminine plural مَغْرُورَات (maḡrūrāt))
Declension edit
Declension of adjective مَغْرُور (maḡrūr)
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَغْرُور maḡrūr |
الْمَغْرُور al-maḡrūr |
مَغْرُورَة maḡrūra |
الْمَغْرُورَة al-maḡrūra |
Nominative | مَغْرُورٌ maḡrūrun |
الْمَغْرُورُ al-maḡrūru |
مَغْرُورَةٌ maḡrūratun |
الْمَغْرُورَةُ al-maḡrūratu |
Accusative | مَغْرُورًا maḡrūran |
الْمَغْرُورَ al-maḡrūra |
مَغْرُورَةً maḡrūratan |
الْمَغْرُورَةَ al-maḡrūrata |
Genitive | مَغْرُورٍ maḡrūrin |
الْمَغْرُورِ al-maḡrūri |
مَغْرُورَةٍ maḡrūratin |
الْمَغْرُورَةِ al-maḡrūrati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَغْرُورَيْن maḡrūrayn |
الْمَغْرُورَيْن al-maḡrūrayn |
مَغْرُورَتَيْن maḡrūratayn |
الْمَغْرُورَتَيْن al-maḡrūratayn |
Nominative | مَغْرُورَانِ maḡrūrāni |
الْمَغْرُورَانِ al-maḡrūrāni |
مَغْرُورَتَانِ maḡrūratāni |
الْمَغْرُورَتَانِ al-maḡrūratāni |
Accusative | مَغْرُورَيْنِ maḡrūrayni |
الْمَغْرُورَيْنِ al-maḡrūrayni |
مَغْرُورَتَيْنِ maḡrūratayni |
الْمَغْرُورَتَيْنِ al-maḡrūratayni |
Genitive | مَغْرُورَيْنِ maḡrūrayni |
الْمَغْرُورَيْنِ al-maḡrūrayni |
مَغْرُورَتَيْنِ maḡrūratayni |
الْمَغْرُورَتَيْنِ al-maḡrūratayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَغْرُورِين maḡrūrīn |
الْمَغْرُورِين al-maḡrūrīn |
مَغْرُورَات maḡrūrāt |
الْمَغْرُورَات al-maḡrūrāt |
Nominative | مَغْرُورُونَ maḡrūrūna |
الْمَغْرُورُونَ al-maḡrūrūna |
مَغْرُورَاتٌ maḡrūrātun |
الْمَغْرُورَاتُ al-maḡrūrātu |
Accusative | مَغْرُورِينَ maḡrūrīna |
الْمَغْرُورِينَ al-maḡrūrīna |
مَغْرُورَاتٍ maḡrūrātin |
الْمَغْرُورَاتِ al-maḡrūrāti |
Genitive | مَغْرُورِينَ maḡrūrīna |
الْمَغْرُورِينَ al-maḡrūrīna |
مَغْرُورَاتٍ maḡrūrātin |
الْمَغْرُورَاتِ al-maḡrūrāti |
Descendants edit
- → Azerbaijani: məğrur
- → Ottoman Turkish: مغرور
- → Turkish: mağrur
- → Persian: مغرور (mağrur)
- → Tajik: мағрур (maġrur)
- → Uyghur: مەغرۇر (meghrur)
- → Uzbek: magʻrur
References edit
- Wehr, Hans (1979) “غر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
Persian edit
Etymology edit
From Arabic مَغْرُور (maḡrūr, “arrogant, conceited”).
Pronunciation edit
Adjective edit
مغرور • (mağrur) (comparative مغرورتَر (mağrur-tar), superlative مغرورتَرین (mağrur-tarin))
Usage notes edit
- The word often has a negative tone, though not as unambiguously as the Arabic etymon.