هنئ

See also: هني and هنی

Arabic edit

Etymology 1 edit

Root
ه ن ء (h-n-ʔ)

Verb edit

هَنِئَ • (haniʔa) I, non-past يَهْنَأُ‎ (yahnaʔu)

to rejoice, to relish, to benefit from

Conjugation edit

Conjugation of

هَنِئَ

(form-I sound, verbal noun هَنَأ)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					هَنَأ hanaʔ
active participle اِسْم الْفَاعِل					هَانِئ hāniʔ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَنِئْتُ haniʔtu	هَنِئْتَ haniʔta	هَنِئَ haniʔa	هَنِئْتُمَا haniʔtumā	هَنِئَا haniʔā	هَنِئْنَا haniʔnā	هَنِئْتُمْ haniʔtum	هَنِئُوا haniʔū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	هَنِئْتُ haniʔtu	هَنِئْتِ haniʔti	هَنِئَتْ haniʔat	هَنِئْتُمَا haniʔtumā	هَنِئَتَا haniʔatā	هَنِئْنَا haniʔnā	هَنِئْتُنَّ haniʔtunna	هَنِئْنَ haniʔna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهْنَأُ ʔahnaʔu	تَهْنَأُ tahnaʔu	يَهْنَأُ yahnaʔu	تَهْنَآنِ tahnaʔāni	يَهْنَآنِ yahnaʔāni	نَهْنَأُ nahnaʔu	تَهْنَأُونَ or تَهْنَؤُونَ tahnaʔūna	يَهْنَأُونَ or يَهْنَؤُونَ yahnaʔūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَهْنَأُ ʔahnaʔu	تَهْنَئِينَ tahnaʔīna	تَهْنَأُ tahnaʔu	تَهْنَآنِ tahnaʔāni	تَهْنَآنِ tahnaʔāni	نَهْنَأُ nahnaʔu	تَهْنَأْنَ tahnaʔna	يَهْنَأْنَ yahnaʔna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهْنَأَ ʔahnaʔa	تَهْنَأَ tahnaʔa	يَهْنَأَ yahnaʔa	تَهْنَآ tahnaʔā	يَهْنَآ yahnaʔā	نَهْنَأَ nahnaʔa	تَهْنَأُوا or تَهْنَؤُوا tahnaʔū	يَهْنَأُوا or يَهْنَؤُوا yahnaʔū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَهْنَأَ ʔahnaʔa	تَهْنَئِي tahnaʔī	تَهْنَأَ tahnaʔa	تَهْنَآ tahnaʔā	تَهْنَآ tahnaʔā	نَهْنَأَ nahnaʔa	تَهْنَأْنَ tahnaʔna	يَهْنَأْنَ yahnaʔna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهْنَأْ ʔahnaʔ	تَهْنَأْ tahnaʔ	يَهْنَأْ yahnaʔ	تَهْنَآ tahnaʔā	يَهْنَآ yahnaʔā	نَهْنَأْ nahnaʔ	تَهْنَأُوا or تَهْنَؤُوا tahnaʔū	يَهْنَأُوا or يَهْنَؤُوا yahnaʔū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَهْنَأْ ʔahnaʔ	تَهْنَئِي tahnaʔī	تَهْنَأْ tahnaʔ	تَهْنَآ tahnaʔā	تَهْنَآ tahnaʔā	نَهْنَأْ nahnaʔ	تَهْنَأْنَ tahnaʔna	يَهْنَأْنَ yahnaʔna
imperative الْأَمْر	m		اِهْنَأْ ihnaʔ		اِهْنَآ ihnaʔā			اِهْنَأُوا or اِهْنَؤُوا ihnaʔū
imperative الْأَمْر	f		اِهْنَئِي ihnaʔī		اِهْنَآ ihnaʔā			اِهْنَأْنَ ihnaʔna

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

هَنِّئْ • (hanniʔ) (form II)

second-person masculine singular active imperative of هَنَّأَ (hannaʔa)

Verb edit

هُنِّئَ • (hunniʔa) (form II)

third-person masculine singular past passive of هَنَّأَ (hannaʔa)