Arabic edit

Etymology edit

Root
و ج ب (w-j-b)

Derived from the active participle of the verb وَجَبَ (wajaba, to be necessary).

Pronunciation edit

  • (file)

Adjective edit

وَاجِب (wājib) (feminine وَاجِبَة (wājiba), masculine plural وَاجِبُونَ (wājibūna), feminine plural وَاجِبَات (wājibāt), elative أَوْجَب (ʔawjab))

  1. necessary, indispensable, unavoidable, essential, inevitable, inescapable, requisite
  2. binding, obligatory, incumbent, imperative
  3. proper, adequate, fair

Declension edit

Noun edit

وَاجِب (wājibm (plural وَاجِبَات (wājibāt))

  1. duty, obligation
  2. requirement, necessity, exigency
  3. incumbency
  4. task, assignment
  5. homework

Declension edit

Descendants edit

  • Azerbaijani: vacib
  • Bengali: ওয়াজিব (ōẇajibo)
  • Madurese: wâjib
  • Malay: wajib
  • Persian: واجب (vâjeb)
  • Ottoman Turkish: واجب
  • Swahili: wajibu

Persian edit

Etymology edit

From the Arabic وَاجِب (wājib).

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? wājiḇ
Dari reading? wājib
Iranian reading? vâjeb
Tajik reading? vojib

Adjective edit

واجب (vâjeb)

  1. necessary
  2. essential
  3. obligatory

Descendants edit

Noun edit

واجب (vâjeb)

  1. necessity

See also edit

South Levantine Arabic edit

Root
و ج ب
2 terms

Etymology edit

From Arabic وَاجِب (wājib).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /waː.ʒib/, [ˈwæː.ʒɪb], [ˈwæː.d͡ʒɪb], [-aː-]
  • (file)

Noun edit

واجب (wājebm (plural واجبات (wājbāt))

  1. duty, obligation
  2. homework