Persian edit

Etymology edit

From Hindustani کرشن / कृष्ण (kŕṣṇa).

Pronunciation edit

Readings
Classical reading? krišn

Proper noun edit

کرِشن (krešn)

  1. (obsolete) Krishna (Hindu god)
    Synonym: (modern) کریشنا (kerišnâ)
    • 1732—1733, Lāla Amānat Rāy, “جلوه ذات [Jelve-ye Zât]”, in Stefano Pellò, transl., Black Curls in a Mirror: The Eighteenth-Century Persian Kṛṣṇa of Lāla Amānat Rāy’s Jilwa-yi ẕāt and the Tongue of Bīdil, International Journal of Hindu Studies (2018) 22:
      سری کرشن ز جام حسن خود مست، صبا آسا به سوی بن روان شد.
      sri krešn ze jâm-e hosn-e xod mast, sabâ-âsâ be suy-e ban ravân šod.
      Sri Krishna, intoxicated by the cup of his own beauty, like a breeze began moving towards Ban.

Urdu edit

Etymology edit

Learned borrowing from Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa).

Adjective edit

کرشن (kriśn) (Hindi spelling कृष्ण)

  1. black
  2. somber

Synonyms edit

Proper noun edit

کرشن (kriśnm (Hindi spelling कृष्ण)

  1. Krishna
  2. A river in southern India