अधिकारिन्

Sanskrit

Etymology

Compound of अधिकार (adhikāra, “authority”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ.dʱi.kɑː.ɾin/
• (Classical) IPA^(key): /ɐ.d̪ʱiˈkɑː.ɾin̪/

Noun

अधिकारिन् • (adhikārin) stem, m

1. official, one with authority
2. authoritative

Declension

Masculine in-stem declension of अधिकारिन् (adhikārin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अधिकारी adhikārī	अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ
Vocative	अधिकारिन् adhikārin	अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ
Accusative	अधिकारिणम् adhikāriṇam	अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ
Instrumental	अधिकारिणा adhikāriṇā	अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām	अधिकारिभिः adhikāribhiḥ
Dative	अधिकारिणे adhikāriṇe	अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām	अधिकारिभ्यः adhikāribhyaḥ
Ablative	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ	अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām	अधिकारिभ्यः adhikāribhyaḥ
Genitive	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ	अधिकारिणोः adhikāriṇoḥ	अधिकारिणाम् adhikāriṇām
Locative	अधिकारिणि adhikāriṇi	अधिकारिणोः adhikāriṇoḥ	अधिकारिषु adhikāriṣu
Notes	¹Vedic