अष्ट्रा

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *HáṣṭraH, from Proto-Indo-Iranian *HáštraH (“whip, goad”), from Proto-Indo-European *h₂éǵ-tro-m (“instrument of propelling”), from *h₂eǵ- (“to drive”). Cognate with Avestan 𐬀𐬱𐬙𐬭𐬁 (aštrā, “whip”), Middle Persian [script needed] (ʾštl /⁠aštar⁠/, “whip”). Compare also Hungarian ostor (“whip”), an Indo-Iranian borrowing.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ́ʂ.ʈɾɑː/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɐʂ.ʈɾɑː/

Noun

अष्ट्रा • (áṣṭrā) stem, f

1. goad or prick for driving cattle
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 6.53.9:

     या ते अष्ट्रा गोपशाघृणे पशुसाधनी ।

     yā te aṣṭrā gopaśāghṛṇe paśusādhanī.

     Thou bearest, glowing Lord, a goad with horny point that guides the cows

Declension

Feminine ā-stem declension of अष्ट्रा (áṣṭrā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अष्ट्रा áṣṭrā	अष्ट्रे áṣṭre	अष्ट्राः áṣṭrāḥ
Vocative	अष्ट्रे áṣṭre	अष्ट्रे áṣṭre	अष्ट्राः áṣṭrāḥ
Accusative	अष्ट्राम् áṣṭrām	अष्ट्रे áṣṭre	अष्ट्राः áṣṭrāḥ
Instrumental	अष्ट्रया / अष्ट्रा¹ áṣṭrayā / áṣṭrā¹	अष्ट्राभ्याम् áṣṭrābhyām	अष्ट्राभिः áṣṭrābhiḥ
Dative	अष्ट्रायै áṣṭrāyai	अष्ट्राभ्याम् áṣṭrābhyām	अष्ट्राभ्यः áṣṭrābhyaḥ
Ablative	अष्ट्रायाः / अष्ट्रायै² áṣṭrāyāḥ / áṣṭrāyai²	अष्ट्राभ्याम् áṣṭrābhyām	अष्ट्राभ्यः áṣṭrābhyaḥ
Genitive	अष्ट्रायाः / अष्ट्रायै² áṣṭrāyāḥ / áṣṭrāyai²	अष्ट्रयोः áṣṭrayoḥ	अष्ट्राणाम् áṣṭrāṇām
Locative	अष्ट्रायाम् áṣṭrāyām	अष्ट्रयोः áṣṭrayoḥ	अष्ट्रासु áṣṭrāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas