कुर्कुर

Sanskrit edit

Alternative scripts edit

Etymology edit

An onomatopoeic word evocative of a dog's barking, possibly borrowed from a substrate language.

Pronunciation edit

Noun edit

कुर्कुर (kurkura) stemm

  1. dog

Declension edit

Masculine a-stem declension of कुर्कुर (kurkura)
Singular Dual Plural
Nominative कुर्कुरः
kurkuraḥ
कुर्कुरौ / कुर्कुरा¹
kurkurau / kurkurā¹
कुर्कुराः / कुर्कुरासः¹
kurkurāḥ / kurkurāsaḥ¹
Vocative कुर्कुर
kurkura
कुर्कुरौ / कुर्कुरा¹
kurkurau / kurkurā¹
कुर्कुराः / कुर्कुरासः¹
kurkurāḥ / kurkurāsaḥ¹
Accusative कुर्कुरम्
kurkuram
कुर्कुरौ / कुर्कुरा¹
kurkurau / kurkurā¹
कुर्कुरान्
kurkurān
Instrumental कुर्कुरेण
kurkureṇa
कुर्कुराभ्याम्
kurkurābhyām
कुर्कुरैः / कुर्कुरेभिः¹
kurkuraiḥ / kurkurebhiḥ¹
Dative कुर्कुराय
kurkurāya
कुर्कुराभ्याम्
kurkurābhyām
कुर्कुरेभ्यः
kurkurebhyaḥ
Ablative कुर्कुरात्
kurkurāt
कुर्कुराभ्याम्
kurkurābhyām
कुर्कुरेभ्यः
kurkurebhyaḥ
Genitive कुर्कुरस्य
kurkurasya
कुर्कुरयोः
kurkurayoḥ
कुर्कुराणाम्
kurkurāṇām
Locative कुर्कुरे
kurkure
कुर्कुरयोः
kurkurayoḥ
कुर्कुरेषु
kurkureṣu
Notes
  • ¹Vedic

References edit

  • Monier Williams (1899) “कुर्कुर”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 294/2.
  • Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 372