क्रन्दनु

Sanskrit edit

Alternative scripts

From the root क्रन्द् (krand, “to roar, cry”).

क्रन्दनु • (krandanú) stem, m

roaring, roar
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 7.42.1.1:
  प्र ब्रह्माणो अङ्गिरसो नक्षन्त प्र क्रन्दनुर्नभन्यस्य वेतु ।
  pra brahmāṇo aṅgiraso nakṣanta pra krandanurnabhanyasya vetu.
  Let Brahmans and Angirases come forward, and let the roar of cloudy heaven surround us.

Masculine u-stem declension of क्रन्दनु (krandanú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	क्रन्दनुः krandanúḥ	क्रन्दनू krandanū́	क्रन्दनवः krandanávaḥ
Vocative	क्रन्दनो krándano	क्रन्दनू krándanū	क्रन्दनवः krándanavaḥ
Accusative	क्रन्दनुम् krandanúm	क्रन्दनू krandanū́	क्रन्दनून् krandanū́n
Instrumental	क्रन्दनुना / क्रन्दन्वा¹ krandanúnā / krandanvā́¹	क्रन्दनुभ्याम् krandanúbhyām	क्रन्दनुभिः krandanúbhiḥ
Dative	क्रन्दनवे / क्रन्दन्वे¹ krandanáve / krandanvé¹	क्रन्दनुभ्याम् krandanúbhyām	क्रन्दनुभ्यः krandanúbhyaḥ
Ablative	क्रन्दनोः / क्रन्दन्वः¹ krandanóḥ / krandanváḥ¹	क्रन्दनुभ्याम् krandanúbhyām	क्रन्दनुभ्यः krandanúbhyaḥ
Genitive	क्रन्दनोः / क्रन्दन्वः¹ krandanóḥ / krandanváḥ¹	क्रन्दन्वोः krandanvóḥ	क्रन्दनूनाम् krandanūnā́m
Locative	क्रन्दनौ krandanaú	क्रन्दन्वोः krandanvóḥ	क्रन्दनुषु krandanúṣu
Notes	¹Vedic