द्वेभाव

Pali

द्वेभाव m

Devanagari script form of dvebhāva (“twofoldness”)
- c. 500 AD, Kaccāyana, Pālivyākaraṇaṃ [Pali Grammar]‎^[1], page 18; republished as Satish Chandra Acharyya Vidyabhusana, editor, Kaccayana's Pali Grammar (edited in Devanagari character and translated into English), Calcutta, Bengal: Mahabodhi Society, 1901:
  सरम्‌हा परस्स ब्यञ्जनस्स द्वेभावो होति ठाने ।
  saram‌hā parassa byañjanassa dvebhāvo hoti ṭhāne.
  There is doubling of a consonant after a vowel when appropriate.

Declension table of "द्वेभाव" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	द्वेभावो (dvebhāvo)	द्वेभावा (dvebhāvā)
Accusative (second)	द्वेभावं (dvebhāvaṃ)	द्वेभावे (dvebhāve)
Instrumental (third)	द्वेभावेन (dvebhāvena)	द्वेभावेहि (dvebhāvehi) or द्वेभावेभि (dvebhāvebhi)
Dative (fourth)	द्वेभावस्स (dvebhāvassa) or द्वेभावाय (dvebhāvāya) or द्वेभावत्थं (dvebhāvatthaṃ)	द्वेभावानं (dvebhāvānaṃ)
Ablative (fifth)	द्वेभावस्मा (dvebhāvasmā) or द्वेभावम्हा (dvebhāvamhā) or द्वेभावा (dvebhāvā)	द्वेभावेहि (dvebhāvehi) or द्वेभावेभि (dvebhāvebhi)
Genitive (sixth)	द्वेभावस्स (dvebhāvassa)	द्वेभावानं (dvebhāvānaṃ)
Locative (seventh)	द्वेभावस्मिं (dvebhāvasmiṃ) or द्वेभावम्हि (dvebhāvamhi) or द्वेभावे (dvebhāve)	द्वेभावेसु (dvebhāvesu)
Vocative (calling)	द्वेभाव (dvebhāva)	द्वेभावा (dvebhāvā)