रै

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *raHíš, from Proto-Indo-European *reh₁ís (“wealth, riches”). Cognate with Latin rēs. Doublet of रयि (rayi); see there for more.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɾɑ́ːj/
• (Classical) IPA^(key): /ɾɑj/

Noun

रै • (raí) stem, m or f

1. property, possession, wealth, riches, goods
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda

Declension

Masculine ā-stem declension of रा (rā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रास् rā́s	रायौ rā́yau	रायस् rā́yas
Vocative	रास् rā́s	रायौ rā́yau	रायस् rā́yas
Accusative	रायम् / राम् rā́yam / rā́m	रायौ rā́yau	रायस् / रायस् / रास् rā́yas / rāyás / rā́s
Instrumental	राया / राय्या rāyā́ / rāyyā́	राभ्याम् rābhyā́m	राभिस् rābhís
Dative	राये rāyé	राभ्याम् rābhyā́m	राभ्यस् rābhyás
Ablative	रायस् rāyás	राभ्याम् rābhyā́m	राभ्यस् rābhyás
Genitive	रायस् / रायस् rāyás / rā́yas	रायोस् rāyós	रायाम् / रायअम् / राय्यम् rāyā́m / rāyáam / rāyyám
Locative	रायि rāyí	रायोस् rāyós	रासु rāsú

The declension is the same for masculine and feminine.

References

• Monier Williams (1899) “रै”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0888.