ववर्त

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *wawárta, from Proto-Indo-Iranian *wawárta, from Proto-Indo-European *we-wórt-e, from *wert-.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐ.ʋɐ́ɾ.tɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ʋɐˈʋɐɾ.t̪ɐ/

Verb

ववर्त • (vavárta) third-singular present indicative (root वृत्, type P, perfect)

1. perfect of वृत् (vṛt)

Conjugation

Perfect: ववर्त (vavárta), ववृते (vavṛté)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	ववर्त vavárta	ववृततुः vavṛtátuḥ	ववृतुः vavṛtúḥ	ववृते vavṛté	ववृताते vavṛtā́te	ववृतिरे / ववृत्रे¹ vavṛtiré / vavṛtré¹
Second	ववर्तिथ vavártitha	ववृतथुः vavṛtáthuḥ	ववृत vavṛtá	ववृतिषे / ववृत्से¹ vavṛtiṣé / vavṛtsé¹	ववृताथे vavṛtā́the	ववृतिध्वे / ववृद्ध्वे¹ vavṛtidhvé / vavṛddhvé¹
First	ववर्त vavárta	ववृतिव / ववृत्व¹ vavṛtivá / vavṛtvá¹	ववृतिम / ववृत्म¹ vavṛtimá / vavṛtmá¹	ववृते vavṛté	ववृतिवहे / ववृत्वहे¹ vavṛtiváhe / vavṛtváhe¹	ववृतिमहे / ववृत्महे¹ vavṛtimáhe / vavṛtmáhe¹
Participles
	ववृत्वांस् vavṛtvā́ṃs			ववृतान vavṛtāná
Notes	¹Vedic