शऊर
Hindi edit
Etymology edit
Borrowed from Classical Persian شُعُور (šu'ūr), from Arabic شُعُور (šuʕūr).
Pronunciation edit
Noun edit
शऊर • (śaūr) m (Urdu spelling شُعُور)
Declension edit
Declension of शऊर (masc cons-stem)
Derived terms edit
- बाशऊर (bāśaūr, “wise”)
- बेशऊर (beśaūr, “ignorant”)
- बेशऊरी (beśaūrī, “ignorance”)
- शऊरदार (śaūrdār, “intelligible”)
References edit
- McGregor, Ronald Stuart (1993) “शऊर”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press