शिल्पिन्

Sanskrit

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From शिल्प (śilpa, the art of variegation).

Pronunciation

edit

Noun

edit

शिल्पिन् (śilpin) stemm

  1. an artificer, artisan, craftsman, artist

Declension

edit
Masculine in-stem declension of शिल्पिन् (śilpin)
Singular Dual Plural
Nominative शिल्पी
śilpī
शिल्पिनौ / शिल्पिना¹
śilpinau / śilpinā¹
शिल्पिनः
śilpinaḥ
Vocative शिल्पिन्
śilpin
शिल्पिनौ / शिल्पिना¹
śilpinau / śilpinā¹
शिल्पिनः
śilpinaḥ
Accusative शिल्पिनम्
śilpinam
शिल्पिनौ / शिल्पिना¹
śilpinau / śilpinā¹
शिल्पिनः
śilpinaḥ
Instrumental शिल्पिना
śilpinā
शिल्पिभ्याम्
śilpibhyām
शिल्पिभिः
śilpibhiḥ
Dative शिल्पिने
śilpine
शिल्पिभ्याम्
śilpibhyām
शिल्पिभ्यः
śilpibhyaḥ
Ablative शिल्पिनः
śilpinaḥ
शिल्पिभ्याम्
śilpibhyām
शिल्पिभ्यः
śilpibhyaḥ
Genitive शिल्पिनः
śilpinaḥ
शिल्पिनोः
śilpinoḥ
शिल्पिनाम्
śilpinām
Locative शिल्पिनि
śilpini
शिल्पिनोः
śilpinoḥ
शिल्पिषु
śilpiṣu
Notes
  • ¹Vedic

Adjective

edit

शिल्पिन् (śilpin) stem

  1. belonging to or skilled in art

Declension

edit

This adjective needs an inflection-table template.

Descendants

edit
  • Indonesian: silpin (learned)
  • Thai: ศิลปิน (sǐn-lá-bpin)

References

edit

Monier Williams (1899) “शिल्पिन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1074, column 1.