அண்ணாச்சி

Tamil

Etymology

From அண்ணன் (aṇṇaṉ).

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /ɐɳːaːt͡ɕːɪ/, [ɐɳːaːt͡ɕːi]

Noun

அண்ணாச்சி • (aṇṇācci)

1. (dialectal) elder brother

Declension

i-stem declension of அண்ணாச்சி (aṇṇācci)
	Singular	Plural
Nominative	அண்ணாச்சி aṇṇācci	அண்ணாச்சிகள் aṇṇāccikaḷ
Vocative	அண்ணாச்சியே aṇṇācciyē	அண்ணாச்சிகளே aṇṇāccikaḷē
Accusative	அண்ணாச்சியை aṇṇācciyai	அண்ணாச்சிகளை aṇṇāccikaḷai
Dative	அண்ணாச்சிக்கு aṇṇāccikku	அண்ணாச்சிகளுக்கு aṇṇāccikaḷukku
Genitive	அண்ணாச்சியுடைய aṇṇācciyuṭaiya	அண்ணாச்சிகளுடைய aṇṇāccikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	அண்ணாச்சி aṇṇācci	அண்ணாச்சிகள் aṇṇāccikaḷ
Vocative	அண்ணாச்சியே aṇṇācciyē	அண்ணாச்சிகளே aṇṇāccikaḷē
Accusative	அண்ணாச்சியை aṇṇācciyai	அண்ணாச்சிகளை aṇṇāccikaḷai
Dative	அண்ணாச்சிக்கு aṇṇāccikku	அண்ணாச்சிகளுக்கு aṇṇāccikaḷukku
Benefactive	அண்ணாச்சிக்காக aṇṇāccikkāka	அண்ணாச்சிகளுக்காக aṇṇāccikaḷukkāka
Genitive 1	அண்ணாச்சியுடைய aṇṇācciyuṭaiya	அண்ணாச்சிகளுடைய aṇṇāccikaḷuṭaiya
Genitive 2	அண்ணாச்சியின் aṇṇācciyiṉ	அண்ணாச்சிகளின் aṇṇāccikaḷiṉ
Locative 1	அண்ணாச்சியில் aṇṇācciyil	அண்ணாச்சிகளில் aṇṇāccikaḷil
Locative 2	அண்ணாச்சியிடம் aṇṇācciyiṭam	அண்ணாச்சிகளிடம் aṇṇāccikaḷiṭam
Sociative 1	அண்ணாச்சியோடு aṇṇācciyōṭu	அண்ணாச்சிகளோடு aṇṇāccikaḷōṭu
Sociative 2	அண்ணாச்சியுடன் aṇṇācciyuṭaṉ	அண்ணாச்சிகளுடன் aṇṇāccikaḷuṭaṉ
Instrumental	அண்ணாச்சியால் aṇṇācciyāl	அண்ணாச்சிகளால் aṇṇāccikaḷāl
Ablative	அண்ணாச்சியிலிருந்து aṇṇācciyiliruntu	அண்ணாச்சிகளிலிருந்து aṇṇāccikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “அண்ணாச்சி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press