திரு
Tamil edit
Etymology edit
Inherited from Old Tamil 𑀢𑀺𑀭𑀼 (tiru), from Sanskrit श्री (śrī). Doublet of ஶ்ரீ (śrī).
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
திரு • (tiru)
Coordinate terms edit
- திருமதி (tirumati)
Adjective edit
திரு • (tiru)
Derived terms edit
- திருத்தந்தை (tiruttantai)
- திருத்தலம் (tiruttalam)
- திருத்தூதர் (tiruttūtar)
- திருத்தொண்டர் (tiruttoṇṭar)
- திருநங்கை (tirunaṅkai)
- திருநம்பி (tirunampi)
- திருனர் (tiruṉar)
- திருப்பெயர் (tiruppeyar)
- திருமணம் (tirumaṇam)
- திருமறை (tirumaṟai)
- திருமுகம் (tirumukam)
- திருமுறை (tirumuṟai)
- திருமுழுக்கு (tirumuḻukku)
- திருவிளையாடல் (tiruviḷaiyāṭal)
- திருவிழா (tiruviḻā)
- திருவிவிலியம் (tiruviviliyam)
References edit
- University of Madras (1924–1936) “திரு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press