ఇంద్రుడు

See also: ఇంద్రుఁడు and ఇంద్రుండు

Telugu

Alternative forms

• ఇంద్రుఁడు (indrun̆ḍu)

Etymology

From Sanskrit इन्द्र (indra) +‎ -డు (-ḍu).

Noun

ఇంద్రుడు • (indruḍu) ? (plural ఇంద్రులు)

1. Indra, the god of the sky corresponding to the Roman Jupiter armed with thunder-bolts and noted for his amours.
2. In compositions, the word denotes excellence.

Declension

    Declension of ఇంద్రుడు

	singular	plural
nominative (ప్రథమా విభక్తి)	ఇంద్రుడు (indruḍu)	ఇంద్రులు (indrulu)
accusative (ద్వితీయా విభక్తి)	ఇంద్రుని (indruni)	ఇంద్రుల (indrula)
instrumental (తృతీయా విభక్తి)	ఇంద్రునితో (indrunitō)	ఇంద్రులతో (indrulatō)
dative (చతుర్థీ విభక్తి)	ఇంద్రునికొరకు (indrunikoraku)	ఇంద్రులకొరకు (indrulakoraku)
ablative (పంచమీ విభక్తి)	ఇంద్రునివలన (indrunivalana)	ఇంద్రులవలన (indrulavalana)
genitive (షష్ఠీ విభక్తి)	ఇంద్రునియొక్క (indruniyokka)	ఇంద్రులయొక్క (indrulayokka)
locative (సప్తమీ విభక్తి)	ఇంద్రునియందు (indruniyandu)	ఇంద్రులయందు (indrulayandu)
vocative (సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి)	ఓ ఇంద్రా (ō indrā)	ఓ ఇంద్రులారా (ō indrulārā)

Synonyms

• ఇంద్రుండు (indruṇḍu)
• మహేంద్రుడు (mahēndruḍu)