ผาย
Thai edit
Pronunciation edit
| Orthographic/Phonemic | ผาย pʰ ā y | |
| Romanization | Paiboon | pǎai |
| Royal Institute | phai | |
| (standard) IPA(key) | /pʰaːj˩˩˦/(R) | |
Verb edit
ผาย • (pǎai) (abstract noun การผาย)
- (archaic) to move or go (to or from a place).
- Circa 14th century, “ลิลิตโองการแช่งน้ำ”, in วรรณกรรมสมัยอยุธยา เล่ม ๑, Bangkok: กรมศิลปากร, published 1997, →ISBN, page 7:
- โอมบรเมศวราย ผายผาหลวงอะคร้าว ท้าวเสด็จเหนือวัวเผือก เอาเงือกเกี้ยวข้าง อ้างทัดจันทร์เป็นปิ่น...
- oom bɔɔ-rá-mee-sǔuan-raai · pǎai pǎa-lǔuang à-kráao · táao sà-dèt nʉ̌ʉa wuua-pʉ̀ʉak · ao ngʉ̂ʉak gîao kâang · âang tát jan bpen bpìn ...
- O, Great Lord who ascended the Great Mount proudly, he came upon an albino cow with serpents coiling around his flank, he is said to wear a [crescent] moon as his hairpin...
- โอมบรเมศวราย ผายผาหลวงอะคร้าว ท้าวเสด็จเหนือวัวเผือก เอาเงือกเกี้ยวข้าง อ้างทัดจันทร์เป็นปิ่น...
- to open; to spread, to stretch, to widen, to expand, to extend, to enlarge, to enhance; to project, to protrude, to extrude, to jut.
- to part; to separate; to divide.
- to release; to emit; to discharge.