ผู้พิพากษา
Thai edit
Etymology edit
From ผู้ (pûu, agent noun prefix) + พิพากษา (pí-pâak-sǎa, “to judge”).
Pronunciation edit
| Orthographic | ผู้พิพากษา pʰ ū ˆ b i b ā k ʂ ā | |
| Phonemic | พู่-พิ-พาก-สา b ū ˋ – b i – b ā k – s ā | |
| Romanization | Paiboon | pûu-pí-pâak-sǎa |
| Royal Institute | phu-phi-phak-sa | |
| (standard) IPA(key) | /pʰuː˥˩.pʰi˦˥.pʰaːk̚˥˩.saː˩˩˦/(R) | |
Noun edit
ผู้พิพากษา • (pûu-pí-pâak-sǎa) (classifier คน or ท่าน)
- judge: public officer appointed to decide cases in a court of law.
Usage notes edit
- In the modern judicial system of Thailand, the present term only refers to the judicial officers of the courts of justice. The judicial officers of the other courts are referred to as ตุลาการ (dtù-laa-gaan).
- A person deciding the results of a competition is called กรรมการ (gam-má-gaan) or ผู้ตัดสิน.
Synonyms edit
- กระลาการ
- ขุนศาล
- ตระลาการ
- ตุลาการ (dtù-laa-gaan)
- ธรรมธาดา
- ธรรมนาถ
- ธรรมาธิกรณ์
- ธรรมาธิบดี
- เปา (bpao)
- สุภา (sù-paa)