สัน

See also: สน, สั้น, ส้น, and สัน.

Pali

Alternative forms

Alternative forms

• san (Latin script)
• 𑀲𑀦𑁆 (Brahmi script)
• सन् (Devanagari script)
• সন্ (Bengali script)
• සන් (Sinhalese script)
• သန် or သၼ် (Burmese script)
• สนฺ (Thai script)
• ᩈᨶ᩺ (Tai Tham script)
• ສນ຺ or ສັນ (Lao script)
• សន៑ (Khmer script)
• 𑄥𑄚𑄴 (Chakma script)

Noun

สัน m

1. Thai script (without implicit vowels) form of san (“dog”)

Declension

Only consensus forms are shown.

Declension table of "สัน" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	สา (sā)	สา (sā)
Accusative (second)	สานัง (sānaṃ) or สัง (saṃ) or สะนัง (sanaṃ)	สาเน (sāne)
Dative (fourth)	สัสสะ (sassa)	สานัง (sānaṃ)
Genitive (sixth)	สัสสะ (sassa)	สานัง (sānaṃ)
Vocative (calling)	สะ (sa)	สา (sā)

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		สัน s ạ n
Romanization	Paiboon	sǎn
	Royal Institute	san
(standard) IPA(key)		/san˩˩˦/(R)
Homophones edit		ศัล ศัลย์ สรร สรรค์ สรรพ์ สัณฑ์ สัณห์ สันต์

Etymology 1

From Proto-Southwestern Tai *sanᴬ¹ (“back of a blade”). Cognate with Northern Thai ᩈᩢ᩠ᨶ, Lao ສັນ (san), Lü ᦶᦉᧃ (ṡaen), Shan သၼ် (sǎn), Tai Nüa ᥔᥢᥴ (sán), Phake ꩬꩫ် (san), Ahom 𑜏𑜃𑜫 (san).

Noun

สัน • (sǎn)

1. ridge: long and narrow upper edge, angle, or crest of something.
2. (of a cutting instrument or weapon, of a book, etc) spine.

Derived terms

• กระดูกสันหลัง (grà-dùuk-sǎn-lǎng)
• ขี้เกียจสันหลังยาว
• ไขสันหลัง (kǎi-sǎn-lǎng)
• คมสัน
• สันเขา
• สันดอน (sǎn-dɔɔn)
• สันปันน้ำ
• สันมือ
• สันหลัง (sǎn-lǎng)
• สันหลังยาว

 

Etymology 2

Noun

สัน • (sǎn)

1. (astrology, dialect) Year of the Monkey, the ninth year in the cycle of twelve years under the lunar calendar.

Synonyms

• See วอก (wɔ̂ɔk).

Etymology 3

Particle

สัน • (sǎn)

1. undefined, found in a number of compounds.

Derived terms

• แบ่งสันปันส่วน
• เป็นล่ำเป็นสัน
• ล่ำสัน (lâm-sǎn)
• สันทัด
• สีสัน (sǐi-sǎn)