อำแดง
Thai edit
Etymology edit
From Pre-Angkorian Old Khmer ʼanteṅ (“an unidentified title: person of distinction, woman of distinction, etc”) or Angkorian Old Khmer ʼaṃteṅ (idem);[1] believed to be corrupted forms of Old Khmer kaṃmrateṅ, kammrateṅ, kaṃrateṅ, kamrateṅ, kamrateṅa (“a title for divinities, royalty, and eminent ecclesiastics”), from which Modern Khmer គម្តែង (kumtaeng) is derived.
Pronunciation edit
| Orthographic | อำแดง ɒ å æ ɗ ŋ | |
| Phonemic | อำ-แดง ɒ å – æ ɗ ŋ | |
| Romanization | Paiboon | am-dɛɛng |
| Royal Institute | am-daeng | |
| (standard) IPA(key) | /ʔam˧.dɛːŋ˧/(R) | |
Noun edit
อำแดง • (am-dɛɛng)
- (archaic) a formal title for a female commoner, conventionally prefixed to her name.
Usage notes edit
- In 2404 BE (1861/62 CE), King Mongkut decreed that the title only be applied to wives of noblemen entitled to 400 or lower ศักดินา (sàk-dì-naa) and wives of male commoners.[2]
References edit
- ^ ราชบัณฑิตยสภา (2015) กฎหมายตราสามดวง: พระธรรมสาตร และหลักอินทภาษ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), Bangkok: ราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 48: “ดร.ใกล้รุ่ง อามระดิษ: อํเตง (ข.โบราณ) เป็นคำนำหน้าชื่อสตรี และอาจเป็นคำนำหน้าชื่อวีรบุรุษหรือบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียง. ผศ. ดร.จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา: อํเตง เป็นคำนำหน้าชื่อวีรบุรุษ ปรากฏในจารึกภาษาเขมรสมัยคริสต์ศตวรรษที่ ๑๑.”
- ^ ราชบัณฑิตยสภา (2015) กฎหมายตราสามดวง: พระธรรมสาตร และหลักอินทภาษ ฉบับราชบัณฑิตยสภา, →ISBN:
- อำแดง คำนำหน้าชื่อหญิงที่แต่งงานแล้ว ได้แก่ ภรรยาข้าราชการที่ถือศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐ ลงมา จนถึงภรรยาไพร่หลวงไพร่สมทั้งปวง อธิบายตามประกาศรัชกาลที่ ๔ เรื่อง ประกาศพระราชบัญญัติให้ใช้คำนำหน้าชื่อชนต่าง ๆ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๔. นายกฤษฎา บุณยสมิต: ตามประกาศดังกล่าว กำหนดว่า ภรรยาของขุนนางไม่มีคำนำหน้าชื่อ หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานไม่ต้องมีคำนำหน้าชื่อเช่นกัน.