ἀγγαρευσάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈsa.me.nos/ → /aŋ.ɡa.refˈsa.me.nos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.rewˈsa.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈsa.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈsa.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈsa.me.nos/

Verb

ἀγγαρευσάμενος • (angareusámenos)

1. aorist middle participle of ἀγγαρεύω (angareúō)

Inflection

First and second declension of ἀγγαρευσάμενος; ἀγγαρευσαμένη; ἀγγαρευσάμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγγαρευσάμενος angareusámenos	ἀγγαρευσαμένη angareusaménē	ἀγγαρευσάμενον angareusámenon		ἀγγαρευσαμένω angareusaménō	ἀγγαρευσαμένᾱ angareusaménā	ἀγγαρευσαμένω angareusaménō		ἀγγαρευσάμενοι angareusámenoi	ἀγγαρευσάμεναι angareusámenai	ἀγγαρευσάμενᾰ angareusámena
Genitive		ἀγγαρευσαμένου angareusaménou	ἀγγαρευσαμένης angareusaménēs	ἀγγαρευσαμένου angareusaménou		ἀγγαρευσαμένοιν angareusaménoin	ἀγγαρευσαμέναιν angareusaménain	ἀγγαρευσαμένοιν angareusaménoin		ἀγγαρευσαμένων angareusaménōn	ἀγγαρευσαμένων angareusaménōn	ἀγγαρευσαμένων angareusaménōn
Dative		ἀγγαρευσαμένῳ angareusaménōi	ἀγγαρευσαμένῃ angareusaménēi	ἀγγαρευσαμένῳ angareusaménōi		ἀγγαρευσαμένοιν angareusaménoin	ἀγγαρευσαμέναιν angareusaménain	ἀγγαρευσαμένοιν angareusaménoin		ἀγγαρευσαμένοις angareusaménois	ἀγγαρευσαμέναις angareusaménais	ἀγγαρευσαμένοις angareusaménois
Accusative		ἀγγαρευσάμενον angareusámenon	ἀγγαρευσαμένην angareusaménēn	ἀγγαρευσάμενον angareusámenon		ἀγγαρευσαμένω angareusaménō	ἀγγαρευσαμένᾱ angareusaménā	ἀγγαρευσαμένω angareusaménō		ἀγγαρευσαμένους angareusaménous	ἀγγαρευσαμένᾱς angareusaménās	ἀγγαρευσάμενᾰ angareusámena
Vocative		ἀγγαρευσάμενε angareusámene	ἀγγαρευσαμένη angareusaménē	ἀγγαρευσάμενον angareusámenon		ἀγγαρευσαμένω angareusaménō	ἀγγαρευσαμένᾱ angareusaménā	ἀγγαρευσαμένω angareusaménō		ἀγγαρευσάμενοι angareusámenoi	ἀγγαρευσάμεναι angareusámenai	ἀγγαρευσάμενᾰ angareusámena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγγαρευσαμένως angareusaménōs				ἀγγαρευσαμενώτερος angareusamenṓteros				ἀγγαρευσαμενώτᾰτος angareusamenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.