ἀγγελέων

Ancient Greek edit

Pronunciation edit

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lé.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈle.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.on/

Participle edit

ᾰ̓γγελέων • (angeléōn) m (feminine ᾰ̓γγελέουσᾰ, neuter ᾰ̓γγελέον); first/third declension

future active participle of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)

Inflection edit

First and third declension of ᾰ̓γγελέων; ᾰ̓γγελέουσᾰ; ᾰ̓γγελέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γγελέων angeléōn	ᾰ̓γγελέουσᾰ angeléousa	ᾰ̓γγελέον angeléon	ᾰ̓γγελέοντε angeléonte	ᾰ̓γγελεούσᾱ angeleoúsā	ᾰ̓γγελέοντε angeléonte	ᾰ̓γγελέοντες angeléontes	ᾰ̓γγελέουσαι angeléousai	ᾰ̓γγελέοντᾰ angeléonta
Genitive	ᾰ̓γγελέοντος angeléontos	ᾰ̓γγελεούσης angeleoúsēs	ᾰ̓γγελέοντος angeléontos	ᾰ̓γγελεόντοιν angeleóntoin	ᾰ̓γγελεούσαιν angeleoúsain	ᾰ̓γγελεόντοιν angeleóntoin	ᾰ̓γγελεόντων angeleóntōn	ᾰ̓γγελεουσῶν angeleousôn	ᾰ̓γγελεόντων angeleóntōn
Dative	ᾰ̓γγελέοντῐ angeléonti	ᾰ̓γγελεούσῃ angeleoúsēi	ᾰ̓γγελέοντῐ angeléonti	ᾰ̓γγελεόντοιν angeleóntoin	ᾰ̓γγελεούσαιν angeleoúsain	ᾰ̓γγελεόντοιν angeleóntoin	ᾰ̓γγελέουσῐ / ᾰ̓γγελέουσῐν angeléousi(n)	ᾰ̓γγελεούσαις angeleoúsais	ᾰ̓γγελέουσῐ / ᾰ̓γγελέουσῐν angeléousi(n)
Accusative	ᾰ̓γγελέοντᾰ angeléonta	ᾰ̓γγελέουσᾰν angeléousan	ᾰ̓γγελέον angeléon	ᾰ̓γγελέοντε angeléonte	ᾰ̓γγελεούσᾱ angeleoúsā	ᾰ̓γγελέοντε angeléonte	ᾰ̓γγελέοντᾰς angeléontas	ᾰ̓γγελεούσᾱς angeleoúsās	ᾰ̓γγελέοντᾰ angeléonta
Vocative	ᾰ̓γγελέων angeléōn	ᾰ̓γγελέουσᾰ angeléousa	ᾰ̓γγελέον angeléon	ᾰ̓γγελέοντε angeléonte	ᾰ̓γγελεούσᾱ angeleoúsā	ᾰ̓γγελέοντε angeléonte	ᾰ̓γγελέοντες angeléontes	ᾰ̓γγελέουσαι angeléousai	ᾰ̓γγελέοντᾰ angeléonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γγελεόντως angeleóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.