ἀγγελεομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.le.o.mé.nɛː/ → /aɲ.ɟe.le.oˈme.ni/ → /aɲ.ɟe.le.oˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.le.o.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡe.le.oˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟe.le.oˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟe.le.oˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟe.le.oˈme.ni/

Participle

ᾰ̓γγελεομένη • (angeleoménē)

1. nominative/vocative feminine singular of ἀγγελεόμενος (angeleómenos)