ἀλέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.lé.ɔː/ → /aˈle.o/ → /aˈle.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.lé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈle.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈle.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈle.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈle.o/

Etymology 1

From Proto-Indo-European *h₂elh₁- (“to grind”). Cognate with Old Armenian աղամ (ałam, “grind, pound”), Hindi आटा (āṭā, “flour”), Avestan 𐬀𐬴𐬀 (aṣ̌a, “ground”), Persian آرد (ârd, “flour”).

Verb

ἀλέω • (aléō)

1. (transitive) to grind, bruise, pound, mill

Inflection

   Present: ᾰ̓λέω, ᾰ̓λέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓λέω	ᾰ̓λέεις	ᾰ̓λέει	ᾰ̓λέετον	ᾰ̓λέετον	ᾰ̓λέομεν	ᾰ̓λέετε	ᾰ̓λέουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓λέω	ᾰ̓λέῃς	ᾰ̓λέῃ	ᾰ̓λέητον	ᾰ̓λέητον	ᾰ̓λέωμεν	ᾰ̓λέητε	ᾰ̓λέωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓λέοιμῐ	ᾰ̓λέοις	ᾰ̓λέοι	ᾰ̓λέοιτον	ᾰ̓λεοίτην	ᾰ̓λέοιμεν	ᾰ̓λέοιτε	ᾰ̓λέοιεν
	imperative		ᾰ̓́λεε	ᾰ̓λεέτω	ᾰ̓λέετον	ᾰ̓λεέτων		ᾰ̓λέετε	ᾰ̓λεόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓λέομαι	ᾰ̓λέῃ, ᾰ̓λέει	ᾰ̓λέεται	ᾰ̓λέεσθον	ᾰ̓λέεσθον	ᾰ̓λεόμεθᾰ	ᾰ̓λέεσθε	ᾰ̓λέονται
	subjunctive	ᾰ̓λέωμαι	ᾰ̓λέῃ	ᾰ̓λέηται	ᾰ̓λέησθον	ᾰ̓λέησθον	ᾰ̓λεώμεθᾰ	ᾰ̓λέησθε	ᾰ̓λέωνται
	optative	ᾰ̓λεοίμην	ᾰ̓λέοιο	ᾰ̓λέοιτο	ᾰ̓λέοισθον	ᾰ̓λεοίσθην	ᾰ̓λεοίμεθᾰ	ᾰ̓λέοισθε	ᾰ̓λέοιντο
	imperative		ᾰ̓λέου	ᾰ̓λεέσθω	ᾰ̓λέεσθον	ᾰ̓λεέσθων		ᾰ̓λέεσθε	ᾰ̓λεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓λέειν				ᾰ̓λέεσθαι
participle	m	ᾰ̓λέων				ᾰ̓λεόμενος
	f	ᾰ̓λέουσᾰ				ᾰ̓λεομένη
	n	ᾰ̓λέον				ᾰ̓λεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ᾰ̓λῶ, ᾰ̓λοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓λῶ	ᾰ̓λεῖς	ᾰ̓λεῖ	ᾰ̓λεῖτον	ᾰ̓λεῖτον	ᾰ̓λοῦμεν	ᾰ̓λεῖτε	ᾰ̓λοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓λῶ	ᾰ̓λῇς	ᾰ̓λῇ	ᾰ̓λῆτον	ᾰ̓λῆτον	ᾰ̓λῶμεν	ᾰ̓λῆτε	ᾰ̓λῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓λοίην, ᾰ̓λοῖμῐ	ᾰ̓λοίης, ᾰ̓λοῖς	ᾰ̓λοίη, ᾰ̓λοῖ	ᾰ̓λοῖτον, ᾰ̓λοίητον	ᾰ̓λοίτην, ᾰ̓λοιήτην	ᾰ̓λοῖμεν, ᾰ̓λοίημεν	ᾰ̓λοῖτε, ᾰ̓λοίητε	ᾰ̓λοῖεν, ᾰ̓λοίησᾰν
	imperative		ᾰ̓́λει	ᾰ̓λείτω	ᾰ̓λεῖτον	ᾰ̓λείτων		ᾰ̓λεῖτε	ᾰ̓λούντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓λοῦμαι	ᾰ̓λεῖ, ᾰ̓λῇ	ᾰ̓λεῖται	ᾰ̓λεῖσθον	ᾰ̓λεῖσθον	ᾰ̓λούμεθᾰ	ᾰ̓λεῖσθε	ᾰ̓λοῦνται
	subjunctive	ᾰ̓λῶμαι	ᾰ̓λῇ	ᾰ̓λῆται	ᾰ̓λῆσθον	ᾰ̓λῆσθον	ᾰ̓λώμεθᾰ	ᾰ̓λῆσθε	ᾰ̓λῶνται
	optative	ᾰ̓λοίμην	ᾰ̓λοῖο	ᾰ̓λοῖτο	ᾰ̓λοῖσθον	ᾰ̓λοίσθην	ᾰ̓λοίμεθᾰ	ᾰ̓λοῖσθε	ᾰ̓λοῖντο
	imperative		ᾰ̓λοῦ	ᾰ̓λείσθω	ᾰ̓λεῖσθον	ᾰ̓λείσθων		ᾰ̓λεῖσθε	ᾰ̓λείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓λεῖν				ᾰ̓λεῖσθαι
participle	m	ᾰ̓λῶν				ᾰ̓λούμενος
	f	ᾰ̓λοῦσᾰ				ᾰ̓λουμένη
	n	ᾰ̓λοῦν				ᾰ̓λούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἤλεον, ἠλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤλεον	ἤλεες	ἤλεε(ν)	ἠλέετον	ἠλεέτην	ἠλέομεν	ἠλέετε	ἤλεον
middle/ passive	indicative	ἠλεόμην	ἠλέου	ἠλέετο	ἠλέεσθον	ἠλεέσθην	ἠλεόμεθᾰ	ἠλέεσθε	ἠλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἤλουν, ἠλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤλουν	ἤλεις	ἤλει	ἠλεῖτον	ἠλείτην	ἠλοῦμεν	ἠλεῖτε	ἤλουν
middle/ passive	indicative	ἠλούμην	ἠλοῦ	ἠλεῖτο	ἠλεῖσθον	ἠλείσθην	ἠλούμεθᾰ	ἠλεῖσθε	ἠλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤλεσᾰ, ἠλεσᾰ́μην, ἠλέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤλεσᾰ	ἤλεσᾰς	ἤλεσε(ν)	ἠλέσᾰτον	ἠλεσᾰ́την	ἠλέσᾰμεν	ἠλέσᾰτε	ἤλεσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓λέσω	ᾰ̓λέσῃς	ᾰ̓λέσῃ	ᾰ̓λέσητον	ᾰ̓λέσητον	ᾰ̓λέσωμεν	ᾰ̓λέσητε	ᾰ̓λέσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓λέσαιμῐ	ᾰ̓λέσειᾰς, ᾰ̓λέσαις	ᾰ̓λέσειε(ν), ᾰ̓λέσαι	ᾰ̓λέσαιτον	ᾰ̓λεσαίτην	ᾰ̓λέσαιμεν	ᾰ̓λέσαιτε	ᾰ̓λέσειᾰν, ᾰ̓λέσαιεν
	imperative		ᾰ̓́λεσον	ᾰ̓λεσᾰ́τω	ᾰ̓λέσᾰτον	ᾰ̓λεσᾰ́των		ᾰ̓λέσᾰτε	ᾰ̓λεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠλεσᾰ́μην	ἠλέσω	ἠλέσᾰτο	ἠλέσᾰσθον	ἠλεσᾰ́σθην	ἠλεσᾰ́μεθᾰ	ἠλέσᾰσθε	ἠλέσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓λέσωμαι	ᾰ̓λέσῃ	ᾰ̓λέσηται	ᾰ̓λέσησθον	ᾰ̓λέσησθον	ᾰ̓λεσώμεθᾰ	ᾰ̓λέσησθε	ᾰ̓λέσωνται
	optative	ᾰ̓λεσαίμην	ᾰ̓λέσαιο	ᾰ̓λέσαιτο	ᾰ̓λέσαισθον	ᾰ̓λεσαίσθην	ᾰ̓λεσαίμεθᾰ	ᾰ̓λέσαισθε	ᾰ̓λέσαιντο
	imperative		ᾰ̓́λεσαι	ᾰ̓λεσᾰ́σθω	ᾰ̓λέσᾰσθον	ᾰ̓λεσᾰ́σθων		ᾰ̓λέσᾰσθε	ᾰ̓λεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἠλέσθην	ἠλέσθης	ἠλέσθη	ἠλέσθητον	ἠλεσθήτην	ἠλέσθημεν	ἠλέσθητε	ἠλέσθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓λεσθῶ	ᾰ̓λεσθῇς	ᾰ̓λεσθῇ	ᾰ̓λεσθῆτον	ᾰ̓λεσθῆτον	ᾰ̓λεσθῶμεν	ᾰ̓λεσθῆτε	ᾰ̓λεσθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓λεσθείην	ᾰ̓λεσθείης	ᾰ̓λεσθείη	ᾰ̓λεσθεῖτον, ᾰ̓λεσθείητον	ᾰ̓λεσθείτην, ᾰ̓λεσθειήτην	ᾰ̓λεσθεῖμεν, ᾰ̓λεσθείημεν	ᾰ̓λεσθεῖτε, ᾰ̓λεσθείητε	ᾰ̓λεσθεῖεν, ᾰ̓λεσθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓λέσθητῐ	ᾰ̓λεσθήτω	ᾰ̓λέσθητον	ᾰ̓λεσθήτων		ᾰ̓λέσθητε	ᾰ̓λεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓λέσαι			ᾰ̓λέσᾰσθαι		ᾰ̓λεσθῆναι
participle	m	ᾰ̓λέσᾱς			ᾰ̓λεσᾰ́μενος		ᾰ̓λεσθείς
	f	ᾰ̓λέσᾱσᾰ			ᾰ̓λεσᾰμένη		ᾰ̓λεσθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓λέσᾰν			ᾰ̓λεσᾰ́μενον		ᾰ̓λεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓́λεσσᾰ, ᾰ̓λεσσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́λεσσᾰ	ᾰ̓́λεσσᾰς	ᾰ̓́λεσσε(ν)	ᾰ̓λέσσᾰτον	ᾰ̓λεσσᾰ́την	ᾰ̓λέσσᾰμεν	ᾰ̓λέσσᾰτε	ᾰ̓́λεσσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓λέσω	ᾰ̓λέσῃς	ᾰ̓λέσῃ	ᾰ̓λέσητον	ᾰ̓λέσητον	ᾰ̓λέσωμεν	ᾰ̓λέσητε	ᾰ̓λέσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓λέσαιμῐ	ᾰ̓λέσειᾰς, ᾰ̓λέσαις	ᾰ̓λέσειε(ν), ᾰ̓λέσαι	ᾰ̓λέσαιτον	ᾰ̓λεσαίτην	ᾰ̓λέσαιμεν	ᾰ̓λέσαιτε	ᾰ̓λέσειᾰν, ᾰ̓λέσαιεν
	imperative		ᾰ̓́λεσον	ᾰ̓λεσᾰ́τω	ᾰ̓λέσᾰτον	ᾰ̓λεσᾰ́των		ᾰ̓λέσᾰτε	ᾰ̓λεσᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓λεσσᾰ́μην	ᾰ̓λέσσω	ᾰ̓λέσσᾰτο	ᾰ̓λέσσᾰσθον	ᾰ̓λεσσᾰ́σθην	ᾰ̓λεσσᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓λέσσᾰσθε	ᾰ̓λέσσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓λέσωμαι	ᾰ̓λέσῃ	ᾰ̓λέσηται	ᾰ̓λέσησθον	ᾰ̓λέσησθον	ᾰ̓λεσώμεθᾰ	ᾰ̓λέσησθε	ᾰ̓λέσωνται
	optative	ᾰ̓λεσαίμην	ᾰ̓λέσαιο	ᾰ̓λέσαιτο	ᾰ̓λέσαισθον	ᾰ̓λεσαίσθην	ᾰ̓λεσαίμεθᾰ	ᾰ̓λέσαισθε	ᾰ̓λέσαιντο
	imperative		ᾰ̓́λεσαι	ᾰ̓λεσᾰ́σθω	ᾰ̓λέσᾰσθον	ᾰ̓λεσᾰ́σθων		ᾰ̓λέσᾰσθε	ᾰ̓λεσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓λέσαι			ᾰ̓λέσᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓λέσᾱς			ᾰ̓λεσᾰ́μενος
	f	ᾰ̓λέσᾱσᾰ			ᾰ̓λεσᾰμένη
	n	ᾰ̓λέσᾰν			ᾰ̓λεσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓λήλεκᾰ, ᾰ̓λήλεσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓λήλεκᾰ	ᾰ̓λήλεκᾰς	ᾰ̓λήλεκε(ν)	ᾰ̓ληλέκᾰτον	ᾰ̓ληλέκᾰτον	ᾰ̓ληλέκᾰμεν	ᾰ̓ληλέκᾰτε	ᾰ̓ληλέκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ληλέκω	ᾰ̓ληλέκῃς	ᾰ̓ληλέκῃ	ᾰ̓ληλέκητον	ᾰ̓ληλέκητον	ᾰ̓ληλέκωμεν	ᾰ̓ληλέκητε	ᾰ̓ληλέκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ληλέκοιμῐ, ᾰ̓ληλεκοίην	ᾰ̓ληλέκοις, ᾰ̓ληλεκοίης	ᾰ̓ληλέκοι, ᾰ̓ληλεκοίη	ᾰ̓ληλέκοιτον	ᾰ̓ληλεκοίτην	ᾰ̓ληλέκοιμεν	ᾰ̓ληλέκοιτε	ᾰ̓ληλέκοιεν
	imperative		ᾰ̓λήλεκε	ᾰ̓ληλεκέτω	ᾰ̓ληλέκετον	ᾰ̓ληλεκέτων		ᾰ̓ληλέκετε	ᾰ̓ληλεκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓λήλεσμαι	ᾰ̓λήλεσαι	ᾰ̓λήλεσται	ᾰ̓λήλεσθον	ᾰ̓λήλεσθον	ᾰ̓ληλέσμεθᾰ	ᾰ̓λήλεσθε	ᾰ̓ληλέσᾰται
	subjunctive	ᾰ̓ληλεσμένος ὦ	ᾰ̓ληλεσμένος ᾖς	ᾰ̓ληλεσμένος ᾖ	ᾰ̓ληλεσμένω ἦτον	ᾰ̓ληλεσμένω ἦτον	ᾰ̓ληλεσμένοι ὦμεν	ᾰ̓ληλεσμένοι ἦτε	ᾰ̓ληλεσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ληλεσμένος εἴην	ᾰ̓ληλεσμένος εἴης	ᾰ̓ληλεσμένος εἴη	ᾰ̓ληλεσμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓ληλεσμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓ληλεσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓ληλεσμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓ληλεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓λήλεσο	ᾰ̓ληλέσθω	ᾰ̓λήλεσθον	ᾰ̓ληλέσθων		ᾰ̓λήλεσθε	ᾰ̓ληλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓ληλεκέναι				ᾰ̓ληλέσθαι
participle	m	ᾰ̓ληλεκώς				ᾰ̓ληλεσμένος
	f	ᾰ̓ληλεκυῖᾰ				ᾰ̓ληλεσμένη
	n	ᾰ̓ληλεκός				ᾰ̓ληλεσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓λήλεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ᾰ̓λήλεμαι	ᾰ̓λήλεσαι	ᾰ̓λήλεται	ᾰ̓λήλεσθον	ᾰ̓λήλεσθον	ᾰ̓ληλέμεθᾰ	ᾰ̓λήλεσθε	ᾰ̓λήλενται
	subjunctive	ᾰ̓ληλεμένος ὦ	ᾰ̓ληλεμένος ᾖς	ᾰ̓ληλεμένος ᾖ	ᾰ̓ληλεμένω ἦτον	ᾰ̓ληλεμένω ἦτον	ᾰ̓ληλεμένοι ὦμεν	ᾰ̓ληλεμένοι ἦτε	ᾰ̓ληλεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ληλεμένος εἴην	ᾰ̓ληλεμένος εἴης	ᾰ̓ληλεμένος εἴη	ᾰ̓ληλεμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓ληλεμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓ληλεμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓ληλεμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓ληλεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓λήλεσο	ᾰ̓ληλέσθω	ᾰ̓λήλεσθον	ᾰ̓ληλέσθων		ᾰ̓λήλεσθε	ᾰ̓ληλέσθων
						middle/passive
infinitive						ᾰ̓ληλέσθαι
participle	m					ᾰ̓ληλεμένος
	f					ᾰ̓ληλεμένη
	n					ᾰ̓ληλεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

ἀλέω • (aléō)

1. second-person singular aorist middle indicative of ἀλέομαι (aléomai)

Further reading

• “ἀλέω (A)”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀλέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀλέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀλέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀλέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)