ἀνάπτω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-, “on, up”) +‎ ἅπτω (háptō, “touch, fasten, ignite”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.náp.tɔː/ → /aˈnap.to/ → /aˈnap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.náp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈnap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈnap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈnap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈnap.to/

Verb

ᾰ̓νᾰ́πτω • (anáptō)

1. (transitive, ditransitive) bind or make fast to
   1. (middle voice, transitive) moor, form a close connection with, confer, to fasten to oneself
   2. (passive voice) be fastened to, cling
   3. (transitive) hang up in a temple, offer up
   4. (figuratively, transitive) attach to, ascribe, refer
2. (transitive) light up, kindle
   1. (intransitive) to be lighted up, ignited

Inflection

   Present: ᾰ̓νᾰ́πτω, ᾰ̓νᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰ́πτω	ᾰ̓νᾰ́πτεις	ᾰ̓νᾰ́πτει	ᾰ̓νᾰ́πτετον	ᾰ̓νᾰ́πτετον	ᾰ̓νᾰ́πτομεν	ᾰ̓νᾰ́πτετε	ᾰ̓νᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰ́πτω	ᾰ̓νᾰ́πτῃς	ᾰ̓νᾰ́πτῃ	ᾰ̓νᾰ́πτητον	ᾰ̓νᾰ́πτητον	ᾰ̓νᾰ́πτωμεν	ᾰ̓νᾰ́πτητε	ᾰ̓νᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰ́πτοιμῐ	ᾰ̓νᾰ́πτοις	ᾰ̓νᾰ́πτοι	ᾰ̓νᾰ́πτοιτον	ᾰ̓νᾰπτοίτην	ᾰ̓νᾰ́πτοιμεν	ᾰ̓νᾰ́πτοιτε	ᾰ̓νᾰ́πτοιεν
	imperative		ᾰ̓́νᾰπτε	ᾰ̓νᾰπτέτω	ᾰ̓νᾰ́πτετον	ᾰ̓νᾰπτέτων		ᾰ̓νᾰ́πτετε	ᾰ̓νᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰ́πτομαι	ᾰ̓νᾰ́πτῃ, ᾰ̓νᾰ́πτει	ᾰ̓νᾰ́πτεται	ᾰ̓νᾰ́πτεσθον	ᾰ̓νᾰ́πτεσθον	ᾰ̓νᾰπτόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰ́πτεσθε	ᾰ̓νᾰ́πτονται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰ́πτωμαι	ᾰ̓νᾰ́πτῃ	ᾰ̓νᾰ́πτηται	ᾰ̓νᾰ́πτησθον	ᾰ̓νᾰ́πτησθον	ᾰ̓νᾰπτώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰ́πτησθε	ᾰ̓νᾰ́πτωνται
	optative	ᾰ̓νᾰπτοίμην	ᾰ̓νᾰ́πτοιο	ᾰ̓νᾰ́πτοιτο	ᾰ̓νᾰ́πτοισθον	ᾰ̓νᾰπτοίσθην	ᾰ̓νᾰπτοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰ́πτοισθε	ᾰ̓νᾰ́πτοιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰ́πτου	ᾰ̓νᾰπτέσθω	ᾰ̓νᾰ́πτεσθον	ᾰ̓νᾰπτέσθων		ᾰ̓νᾰ́πτεσθε	ᾰ̓νᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰ́πτειν				ᾰ̓νᾰ́πτεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰ́πτων				ᾰ̓νᾰπτόμενος
	f	ᾰ̓νᾰ́πτουσᾰ				ᾰ̓νᾰπτομένη
	n	ᾰ̓νᾰ́πτον				ᾰ̓νᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓́νηπτον, ᾰ̓νηπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́νηπτον	ᾰ̓́νηπτες	ᾰ̓́νηπτε(ν)	ᾰ̓νήπτετον	ᾰ̓νηπτέτην	ᾰ̓νήπτομεν	ᾰ̓νήπτετε	ᾰ̓́νηπτον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νηπτόμην	ᾰ̓νήπτου	ᾰ̓νήπτετο	ᾰ̓νήπτεσθον	ᾰ̓νηπτέσθην	ᾰ̓νηπτόμεθᾰ	ᾰ̓νήπτεσθε	ᾰ̓νήπτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾰ́ψω, ᾰ̓νᾰ́ψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰ́ψω	ᾰ̓νᾰ́ψεις	ᾰ̓νᾰ́ψει	ᾰ̓νᾰ́ψετον	ᾰ̓νᾰ́ψετον	ᾰ̓νᾰ́ψομεν	ᾰ̓νᾰ́ψετε	ᾰ̓νᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰ́ψοιμῐ	ᾰ̓νᾰ́ψοις	ᾰ̓νᾰ́ψοι	ᾰ̓νᾰ́ψοιτον	ᾰ̓νᾰψοίτην	ᾰ̓νᾰ́ψοιμεν	ᾰ̓νᾰ́ψοιτε	ᾰ̓νᾰ́ψοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰ́ψομαι	ᾰ̓νᾰ́ψῃ, ᾰ̓νᾰ́ψει	ᾰ̓νᾰ́ψεται	ᾰ̓νᾰ́ψεσθον	ᾰ̓νᾰ́ψεσθον	ᾰ̓νᾰψόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰ́ψεσθε	ᾰ̓νᾰ́ψονται
	optative	ᾰ̓νᾰψοίμην	ᾰ̓νᾰ́ψοιο	ᾰ̓νᾰ́ψοιτο	ᾰ̓νᾰ́ψοισθον	ᾰ̓νᾰψοίσθην	ᾰ̓νᾰψοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰ́ψοισθε	ᾰ̓νᾰ́ψοιντο
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νᾰ́ψειν			ᾰ̓νᾰ́ψεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰ́ψων			ᾰ̓νᾰψόμενος
	f	ᾰ̓νᾰ́ψουσᾰ			ᾰ̓νᾰψομένη
	n	ᾰ̓νᾰ́ψον			ᾰ̓νᾰψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νήφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ᾰ̓νήφθην	ᾰ̓νήφθης	ᾰ̓νήφθη	ᾰ̓νήφθητον	ᾰ̓νηφθήτην	ᾰ̓νήφθημεν	ᾰ̓νήφθητε	ᾰ̓νήφθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰφθῶ	ᾰ̓νᾰφθῇς	ᾰ̓νᾰφθῇ	ᾰ̓νᾰφθῆτον	ᾰ̓νᾰφθῆτον	ᾰ̓νᾰφθῶμεν	ᾰ̓νᾰφθῆτε	ᾰ̓νᾰφθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰφθείην	ᾰ̓νᾰφθείης	ᾰ̓νᾰφθείη	ᾰ̓νᾰφθεῖτον, ᾰ̓νᾰφθείητον	ᾰ̓νᾰφθείτην, ᾰ̓νᾰφθειήτην	ᾰ̓νᾰφθεῖμεν, ᾰ̓νᾰφθείημεν	ᾰ̓νᾰφθεῖτε, ᾰ̓νᾰφθείητε	ᾰ̓νᾰφθεῖεν, ᾰ̓νᾰφθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́φθητῐ	ᾰ̓νᾰφθήτω	ᾰ̓νᾰ́φθητον	ᾰ̓νᾰφθήτων		ᾰ̓νᾰ́φθητε	ᾰ̓νᾰφθέντων
							passive
infinitive							ᾰ̓νᾰφθῆναι
participle	m						ᾰ̓νᾰφθείς
	f						ᾰ̓νᾰφθεῖσᾰ
	n						ᾰ̓νᾰφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓́νημμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ᾰ̓́νημμαι	ᾰ̓́νηψαι	ᾰ̓́νηπται	ᾰ̓́νηφθον	ᾰ̓́νηφθον	ᾰ̓νήμμεθᾰ	ᾰ̓́νηφθε	ᾰ̓νήπᾰται
	subjunctive	ᾰ̓νημμένος ὦ	ᾰ̓νημμένος ᾖς	ᾰ̓νημμένος ᾖ	ᾰ̓νημμένω ἦτον	ᾰ̓νημμένω ἦτον	ᾰ̓νημμένοι ὦμεν	ᾰ̓νημμένοι ἦτε	ᾰ̓νημμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νημμένος εἴην	ᾰ̓νημμένος εἴης	ᾰ̓νημμένος εἴη	ᾰ̓νημμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓νημμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓νημμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓νημμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓νημμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓́νηψο	ᾰ̓νήφθω	ᾰ̓́νηφθον	ᾰ̓νήφθων		ᾰ̓́νηφθε	ᾰ̓νήφθων
						middle/passive
infinitive						ᾰ̓νῆφθαι
participle	m					ᾰ̓νημμένος
	f					ᾰ̓νημμένη
	n					ᾰ̓νημμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “ἀνάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀνάπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀνάπτω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀνάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνάπτω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀνάπτω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G381 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• ἀνάπτω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften