Wiktionary

ἀποκρίνω

Ancient Greek edit

Etymology edit

From ἀπό (apó, “from, away from”) + κρίνω (krínō, “to separate, distinguish, judge”).

Pronunciation edit

 

Verb edit

ἀποκρῑ́νω • (apokrī́nō)

  1. to separate, set apart
    1. to distinguish
  2. to choose
  3. to reject on inquiry
  4. (in middle voice) to answer, give answer, reply
    1. to answer charges, defend oneself
    2. to meet events, circumstances
    3. (passive voice) to be given as an answer (+ dative of agent)
      • 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 187B:
        κινδυνεύει δὲ ἡ ἀληθὴς δόξα ἐπιστήμη εἶναι, καί μοι τοῦτο ἀποκεκρίσθω.
        kinduneúei dè hē alēthḕs dóxa epistḗmē eînai, kaí moi toûto apokekrísthō.
        But I venture to assert that knowledge is true opinion, and let that be my answer.

Inflection edit

   Present: ᾰ̓ποκρῑ́νω, ᾰ̓ποκρῑ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ποκρῑ́νω ᾰ̓ποκρῑ́νεις ᾰ̓ποκρῑ́νει ᾰ̓ποκρῑ́νετον ᾰ̓ποκρῑ́νετον ᾰ̓ποκρῑ́νομεν ᾰ̓ποκρῑ́νετε ᾰ̓ποκρῑ́νουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓ποκρῑ́νω ᾰ̓ποκρῑ́νῃς ᾰ̓ποκρῑ́νῃ ᾰ̓ποκρῑ́νητον ᾰ̓ποκρῑ́νητον ᾰ̓ποκρῑ́νωμεν ᾰ̓ποκρῑ́νητε ᾰ̓ποκρῑ́νωσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποκρῑ́νοιμῐ ᾰ̓ποκρῑ́νοις ᾰ̓ποκρῑ́νοι ᾰ̓ποκρῑ́νοιτον ᾰ̓ποκρῑνοίτην ᾰ̓ποκρῑ́νοιμεν ᾰ̓ποκρῑ́νοιτε ᾰ̓ποκρῑ́νοιεν
imperative   ᾰ̓πόκρῑνε ᾰ̓ποκρῑνέτω ᾰ̓ποκρῑ́νετον ᾰ̓ποκρῑνέτων   ᾰ̓ποκρῑ́νετε ᾰ̓ποκρῑνόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓ποκρῑ́νομαι ᾰ̓ποκρῑ́νῃ,
ᾰ̓ποκρῑ́νει 		ᾰ̓ποκρῑ́νεται ᾰ̓ποκρῑ́νεσθον ᾰ̓ποκρῑ́νεσθον ᾰ̓ποκρῑνόμεθᾰ ᾰ̓ποκρῑ́νεσθε ᾰ̓ποκρῑ́νονται
subjunctive ᾰ̓ποκρῑ́νωμαι ᾰ̓ποκρῑ́νῃ ᾰ̓ποκρῑ́νηται ᾰ̓ποκρῑ́νησθον ᾰ̓ποκρῑ́νησθον ᾰ̓ποκρῑνώμεθᾰ ᾰ̓ποκρῑ́νησθε ᾰ̓ποκρῑ́νωνται
optative ᾰ̓ποκρῑνοίμην ᾰ̓ποκρῑ́νοιο ᾰ̓ποκρῑ́νοιτο ᾰ̓ποκρῑ́νοισθον ᾰ̓ποκρῑνοίσθην ᾰ̓ποκρῑνοίμεθᾰ ᾰ̓ποκρῑ́νοισθε ᾰ̓ποκρῑ́νοιντο
imperative   ᾰ̓ποκρῑ́νου ᾰ̓ποκρῑνέσθω ᾰ̓ποκρῑ́νεσθον ᾰ̓ποκρῑνέσθων   ᾰ̓ποκρῑ́νεσθε ᾰ̓ποκρῑνέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓ποκρῑ́νειν ᾰ̓ποκρῑ́νεσθαι
participle m ᾰ̓ποκρῑ́νων ᾰ̓ποκρῑνόμενος
f ᾰ̓ποκρῑ́νουσᾰ ᾰ̓ποκρῑνομένη
n ᾰ̓ποκρῖνον ᾰ̓ποκρῑνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾰ̓πέκρῑνον, ᾰ̓πεκρῑνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓πέκρῑνον ᾰ̓πέκρῑνες ᾰ̓πέκρῑνε(ν) ᾰ̓πεκρῑ́νετον ᾰ̓πεκρῑνέτην ᾰ̓πεκρῑ́νομεν ᾰ̓πεκρῑ́νετε ᾰ̓πέκρῑνον
middle/
passive 		indicative ᾰ̓πεκρῑνόμην ᾰ̓πεκρῑ́νου ᾰ̓πεκρῑ́νετο ᾰ̓πεκρῑ́νεσθον ᾰ̓πεκρῑνέσθην ᾰ̓πεκρῑνόμεθᾰ ᾰ̓πεκρῑ́νεσθε ᾰ̓πεκρῑ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓ποκρῐνέω, ᾰ̓ποκρῐνέομαι, ᾰ̓ποκρῐθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ποκρῐνέω ᾰ̓ποκρῐνέεις ᾰ̓ποκρῐνέει ᾰ̓ποκρῐνέετον ᾰ̓ποκρῐνέετον ᾰ̓ποκρῐνέομεν ᾰ̓ποκρῐνέετε ᾰ̓ποκρῐνέουσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποκρῐνέοιμῐ ᾰ̓ποκρῐνέοις ᾰ̓ποκρῐνέοι ᾰ̓ποκρῐνέοιτον ᾰ̓ποκρῐνεοίτην ᾰ̓ποκρῐνέοιμεν ᾰ̓ποκρῐνέοιτε ᾰ̓ποκρῐνέοιεν
middle indicative ᾰ̓ποκρῐνέομαι ᾰ̓ποκρῐνέῃ,
ᾰ̓ποκρῐνέει 		ᾰ̓ποκρῐνέεται ᾰ̓ποκρῐνέεσθον ᾰ̓ποκρῐνέεσθον ᾰ̓ποκρῐνεόμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐνέεσθε ᾰ̓ποκρῐνέονται
optative ᾰ̓ποκρῐνεοίμην ᾰ̓ποκρῐνέοιο ᾰ̓ποκρῐνέοιτο ᾰ̓ποκρῐνέοισθον ᾰ̓ποκρῐνεοίσθην ᾰ̓ποκρῐνεοίμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐνέοισθε ᾰ̓ποκρῐνέοιντο
passive indicative ᾰ̓ποκρῐθήσομαι ᾰ̓ποκρῐθήσῃ ᾰ̓ποκρῐθήσεται ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον ᾰ̓ποκρῐθησόμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐθήσεσθε ᾰ̓ποκρῐθήσονται
optative ᾰ̓ποκρῐθησοίμην ᾰ̓ποκρῐθήσοιο ᾰ̓ποκρῐθήσοιτο ᾰ̓ποκρῐθήσοισθον ᾰ̓ποκρῐθησοίσθην ᾰ̓ποκρῐθησοίμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐθήσοισθε ᾰ̓ποκρῐθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓ποκρῐνέειν ᾰ̓ποκρῐνέεσθαι ᾰ̓ποκρῐθήσεσθαι
participle m ᾰ̓ποκρῐνέων ᾰ̓ποκρῐνεόμενος ᾰ̓ποκρῐθησόμενος
f ᾰ̓ποκρῐνέουσᾰ ᾰ̓ποκρῐνεομένη ᾰ̓ποκρῐθησομένη
n ᾰ̓ποκρῐνέον ᾰ̓ποκρῐνεόμενον ᾰ̓ποκρῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓ποκρῐνῶ, ᾰ̓ποκρῐνοῦμαι, ᾰ̓ποκρῐθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ποκρῐνῶ ᾰ̓ποκρῐνεῖς ᾰ̓ποκρῐνεῖ ᾰ̓ποκρῐνεῖτον ᾰ̓ποκρῐνεῖτον ᾰ̓ποκρῐνοῦμεν ᾰ̓ποκρῐνεῖτε ᾰ̓ποκρῐνοῦσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποκρῐνοίην,
ᾰ̓ποκρῐνοῖμῐ 		ᾰ̓ποκρῐνοίης,
ᾰ̓ποκρῐνοῖς 		ᾰ̓ποκρῐνοίη,
ᾰ̓ποκρῐνοῖ 		ᾰ̓ποκρῐνοῖτον,
ᾰ̓ποκρῐνοίητον 		ᾰ̓ποκρῐνοίτην,
ᾰ̓ποκρῐνοιήτην 		ᾰ̓ποκρῐνοῖμεν,
ᾰ̓ποκρῐνοίημεν 		ᾰ̓ποκρῐνοῖτε,
ᾰ̓ποκρῐνοίητε 		ᾰ̓ποκρῐνοῖεν,
ᾰ̓ποκρῐνοίησᾰν
middle indicative ᾰ̓ποκρῐνοῦμαι ᾰ̓ποκρῐνῇ ᾰ̓ποκρῐνεῖται ᾰ̓ποκρῐνεῖσθον ᾰ̓ποκρῐνεῖσθον ᾰ̓ποκρῐνούμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐνεῖσθε ᾰ̓ποκρῐνοῦνται
optative ᾰ̓ποκρῐνοίμην ᾰ̓ποκρῐνοῖο ᾰ̓ποκρῐνοῖτο ᾰ̓ποκρῐνοῖσθον ᾰ̓ποκρῐνοίσθην ᾰ̓ποκρῐνοίμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐνοῖσθε ᾰ̓ποκρῐνοῖντο
passive indicative ᾰ̓ποκρῐθήσομαι ᾰ̓ποκρῐθήσῃ ᾰ̓ποκρῐθήσεται ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον ᾰ̓ποκρῐθησόμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐθήσεσθε ᾰ̓ποκρῐθήσονται
optative ᾰ̓ποκρῐθησοίμην ᾰ̓ποκρῐθήσοιο ᾰ̓ποκρῐθήσοιτο ᾰ̓ποκρῐθήσοισθον ᾰ̓ποκρῐθησοίσθην ᾰ̓ποκρῐθησοίμεθᾰ ᾰ̓ποκρῐθήσοισθε ᾰ̓ποκρῐθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓ποκρῐνεῖν ᾰ̓ποκρῐνεῖσθαι ᾰ̓ποκρῐθήσεσθαι
participle m ᾰ̓ποκρῐνῶν ᾰ̓ποκρῐνούμενος ᾰ̓ποκρῐθησόμενος
f ᾰ̓ποκρῐνοῦσᾰ ᾰ̓ποκρῐνουμένη ᾰ̓ποκρῐθησομένη
n ᾰ̓ποκρῐνοῦν ᾰ̓ποκρῐνούμενον ᾰ̓ποκρῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓πέκρῑνᾰ, ᾰ̓πεκρῑνᾰ́μην, ᾰ̓πεκρῐ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓πέκρῑνᾰ ᾰ̓πέκρῑνᾰς ᾰ̓πέκρῑνε(ν) ᾰ̓πεκρῑ́νᾰτον ᾰ̓πεκρῑνᾰ́την ᾰ̓πεκρῑ́νᾰμεν ᾰ̓πεκρῑ́νᾰτε ᾰ̓πέκρῑνᾰν
subjunctive ᾰ̓ποκρῑ́νω ᾰ̓ποκρῑ́νῃς ᾰ̓ποκρῑ́νῃ ᾰ̓ποκρῑ́νητον ᾰ̓ποκρῑ́νητον ᾰ̓ποκρῑ́νωμεν ᾰ̓ποκρῑ́νητε ᾰ̓ποκρῑ́νωσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποκρῑ́ναιμῐ ᾰ̓ποκρῑ́νειᾰς,
ᾰ̓ποκρῑ́ναις 		ᾰ̓ποκρῑ́νειε(ν),
ᾰ̓ποκρῑ́ναι 		ᾰ̓ποκρῑ́ναιτον ᾰ̓ποκρῑναίτην ᾰ̓ποκρῑ́ναιμεν ᾰ̓ποκρῑ́ναιτε ᾰ̓ποκρῑ́νειᾰν,
ᾰ̓ποκρῑ́ναιεν
imperative   ᾰ̓πόκρῑνον ᾰ̓ποκρῑνᾰ́τω ᾰ̓ποκρῑ́νᾰτον ᾰ̓ποκρῑνᾰ́των   ᾰ̓ποκρῑ́νᾰτε ᾰ̓ποκρῑνᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓πεκρῑνᾰ́μην ᾰ̓πεκρῑ́νω ᾰ̓πεκρῑ́νᾰτο ᾰ̓πεκρῑ́νᾰσθον ᾰ̓πεκρῑνᾰ́σθην ᾰ̓πεκρῑνᾰ́μεθᾰ ᾰ̓πεκρῑ́νᾰσθε ᾰ̓πεκρῑ́νᾰντο
subjunctive ᾰ̓ποκρῑ́νωμαι ᾰ̓ποκρῑ́νῃ ᾰ̓ποκρῑ́νηται ᾰ̓ποκρῑ́νησθον ᾰ̓ποκρῑ́νησθον ᾰ̓ποκρῑνώμεθᾰ ᾰ̓ποκρῑ́νησθε ᾰ̓ποκρῑ́νωνται
optative ᾰ̓ποκρῑναίμην ᾰ̓ποκρῑ́ναιο ᾰ̓ποκρῑ́ναιτο ᾰ̓ποκρῑ́ναισθον ᾰ̓ποκρῑναίσθην ᾰ̓ποκρῑναίμεθᾰ ᾰ̓ποκρῑ́ναισθε ᾰ̓ποκρῑ́ναιντο
imperative   ᾰ̓πόκρῑναι ᾰ̓ποκρῑνᾰ́σθω ᾰ̓ποκρῑ́νᾰσθον ᾰ̓ποκρῑνᾰ́σθων   ᾰ̓ποκρῑ́νᾰσθε ᾰ̓ποκρῑνᾰ́σθων
passive indicative ᾰ̓πεκρῐ́θην ᾰ̓πεκρῐ́θης ᾰ̓πεκρῐ́θη ᾰ̓πεκρῐ́θητον ᾰ̓πεκρῐθήτην ᾰ̓πεκρῐ́θημεν ᾰ̓πεκρῐ́θητε ᾰ̓πεκρῐ́θησᾰν
subjunctive ᾰ̓ποκρῐθῶ ᾰ̓ποκρῐθῇς ᾰ̓ποκρῐθῇ ᾰ̓ποκρῐθῆτον ᾰ̓ποκρῐθῆτον ᾰ̓ποκρῐθῶμεν ᾰ̓ποκρῐθῆτε ᾰ̓ποκρῐθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποκρῐθείην ᾰ̓ποκρῐθείης ᾰ̓ποκρῐθείη ᾰ̓ποκρῐθεῖτον,
ᾰ̓ποκρῐθείητον 		ᾰ̓ποκρῐθείτην,
ᾰ̓ποκρῐθειήτην 		ᾰ̓ποκρῐθεῖμεν,
ᾰ̓ποκρῐθείημεν 		ᾰ̓ποκρῐθεῖτε,
ᾰ̓ποκρῐθείητε 		ᾰ̓ποκρῐθεῖεν,
ᾰ̓ποκρῐθείησᾰν
imperative   ᾰ̓ποκρῐ́θητῐ ᾰ̓ποκρῐθήτω ᾰ̓ποκρῐ́θητον ᾰ̓ποκρῐθήτων   ᾰ̓ποκρῐ́θητε ᾰ̓ποκρῐθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓ποκρῖναι ᾰ̓ποκρῑ́νᾰσθαι ᾰ̓ποκρῐθῆναι
participle m ᾰ̓ποκρῑ́νᾱς ᾰ̓ποκρῑνᾰ́μενος ᾰ̓ποκρῐθείς
f ᾰ̓ποκρῑ́νᾱσᾰ ᾰ̓ποκρῑνᾰμένη ᾰ̓ποκρῐθεῖσᾰ
n ᾰ̓ποκρῖνᾰν ᾰ̓ποκρῑνᾰ́μενον ᾰ̓ποκρῐθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓ποκέκρῐμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ᾰ̓ποκέκρῐμαι ᾰ̓ποκέκρῐσαι ᾰ̓ποκέκρῐται ᾰ̓ποκέκρῐσθον ᾰ̓ποκέκρῐσθον ᾰ̓ποκεκρῐ́μεθᾰ ᾰ̓ποκέκρῐσθε ᾰ̓ποκέκρῐνται
subjunctive ᾰ̓ποκεκρῐμένος ὦ ᾰ̓ποκεκρῐμένος ᾖς ᾰ̓ποκεκρῐμένος ᾖ ᾰ̓ποκεκρῐμένω ἦτον ᾰ̓ποκεκρῐμένω ἦτον ᾰ̓ποκεκρῐμένοι ὦμεν ᾰ̓ποκεκρῐμένοι ἦτε ᾰ̓ποκεκρῐμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓ποκεκρῐμένος εἴην ᾰ̓ποκεκρῐμένος εἴης ᾰ̓ποκεκρῐμένος εἴη ᾰ̓ποκεκρῐμένω εἴητον/εἶτον ᾰ̓ποκεκρῐμένω εἰήτην/εἴτην ᾰ̓ποκεκρῐμένοι εἴημεν/εἶμεν ᾰ̓ποκεκρῐμένοι εἴητε/εἶτε ᾰ̓ποκεκρῐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾰ̓ποκέκρῐσο ᾰ̓ποκεκρῐ́σθω ᾰ̓ποκέκρῐσθον ᾰ̓ποκεκρῐ́σθων   ᾰ̓ποκέκρῐσθε ᾰ̓ποκεκρῐ́σθων
middle/passive
infinitive ᾰ̓ποκεκρῐ́σθαι
participle m ᾰ̓ποκεκρῐμένος
f ᾰ̓ποκεκρῐμένη
n ᾰ̓ποκεκρῐμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References edit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἀποκρίνω&oldid=61176591"