ἀραρίσκω

Ancient Greek

Etymology

A reduplicated present from Proto-Indo-European *h₂er- (“to fit”), suffixed with -σκω (-skō), from Proto-Indo-European *-sḱéti. Cognates include Old Armenian արարի (arari, “I did”), Avestan 𐬀𐬭𐬆𐬨 (ar^əm), and Sanskrit ऋत (ṛtá).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ra.rís.kɔː/ → /a.raˈris.ko/ → /a.raˈris.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ra.rís.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.raˈris.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.raˈris.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.raˈris.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.raˈris.ko/

Verb

ἀραρίσκω • (ararískō)

1. (transitive)
   1. join, fasten
   2. fit together, construct
      1. prepare, contrive
   3. fit, equip, furnish
      1. please, gratify
   4. make fit, make pleasing
2. (intransitive)
   1. to be joined closely together
      1. to be fixed
   2. to fit or suit
   3. to be fitted with, furnished with
   4. to be fitted, suiting, agreeable, pleasing

Usage notes

The present, imperfect, future, and aorist 1 active forms govern the transitive senses, while the middle tenses, aorist 2 and active perfect and pluperfect forms govern the intransitive.

Inflection

   Present: ᾰ̓ρᾰρίσκω, ᾰ̓ρᾰρίσκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ρᾰρίσκω	ᾰ̓ρᾰρίσκεις	ᾰ̓ρᾰρίσκει	ᾰ̓ρᾰρίσκετον	ᾰ̓ρᾰρίσκετον	ᾰ̓ρᾰρίσκομεν	ᾰ̓ρᾰρίσκετε	ᾰ̓ρᾰρίσκουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ρᾰρίσκω	ᾰ̓ρᾰρίσκῃς	ᾰ̓ρᾰρίσκῃ	ᾰ̓ρᾰρίσκητον	ᾰ̓ρᾰρίσκητον	ᾰ̓ρᾰρίσκωμεν	ᾰ̓ρᾰρίσκητε	ᾰ̓ρᾰρίσκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ρᾰρίσκοιμῐ	ᾰ̓ρᾰρίσκοις	ᾰ̓ρᾰρίσκοι	ᾰ̓ρᾰρίσκοιτον	ᾰ̓ρᾰρισκοίτην	ᾰ̓ρᾰρίσκοιμεν	ᾰ̓ρᾰρίσκοιτε	ᾰ̓ρᾰρίσκοιεν
	imperative		ᾰ̓ρᾰ́ρισκε	ᾰ̓ρᾰρισκέτω	ᾰ̓ρᾰρίσκετον	ᾰ̓ρᾰρισκέτων		ᾰ̓ρᾰρίσκετε	ᾰ̓ρᾰρισκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓ρᾰρίσκομαι	ᾰ̓ρᾰρίσκῃ, ᾰ̓ρᾰρίσκει	ᾰ̓ρᾰρίσκεται	ᾰ̓ρᾰρίσκεσθον	ᾰ̓ρᾰρίσκεσθον	ᾰ̓ρᾰρισκόμεθᾰ	ᾰ̓ρᾰρίσκεσθε	ᾰ̓ρᾰρίσκονται
	subjunctive	ᾰ̓ρᾰρίσκωμαι	ᾰ̓ρᾰρίσκῃ	ᾰ̓ρᾰρίσκηται	ᾰ̓ρᾰρίσκησθον	ᾰ̓ρᾰρίσκησθον	ᾰ̓ρᾰρισκώμεθᾰ	ᾰ̓ρᾰρίσκησθε	ᾰ̓ρᾰρίσκωνται
	optative	ᾰ̓ρᾰρισκοίμην	ᾰ̓ρᾰρίσκοιο	ᾰ̓ρᾰρίσκοιτο	ᾰ̓ρᾰρίσκοισθον	ᾰ̓ρᾰρισκοίσθην	ᾰ̓ρᾰρισκοίμεθᾰ	ᾰ̓ρᾰρίσκοισθε	ᾰ̓ρᾰρίσκοιντο
	imperative		ᾰ̓ρᾰρίσκου	ᾰ̓ρᾰρισκέσθω	ᾰ̓ρᾰρίσκεσθον	ᾰ̓ρᾰρισκέσθων		ᾰ̓ρᾰρίσκεσθε	ᾰ̓ρᾰρισκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓ρᾰρίσκειν				ᾰ̓ρᾰρίσκεσθαι
participle	m	ᾰ̓ρᾰρίσκων				ᾰ̓ρᾰρισκόμενος
	f	ᾰ̓ρᾰρίσκουσᾰ				ᾰ̓ρᾰρισκομένη
	n	ᾰ̓ρᾰρῖσκον				ᾰ̓ρᾰρισκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠρᾰ́ρισκον, ἠρᾰρισκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρᾰ́ρισκον	ἠρᾰ́ρισκες	ἠρᾰ́ρισκε(ν)	ἠρᾰρίσκετον	ἠρᾰρισκέτην	ἠρᾰρίσκομεν	ἠρᾰρίσκετε	ἠρᾰ́ρισκον
middle/ passive	indicative	ἠρᾰρισκόμην	ἠρᾰρίσκου	ἠρᾰρίσκετο	ἠρᾰρίσκεσθον	ἠρᾰρισκέσθην	ἠρᾰρισκόμεθᾰ	ἠρᾰρίσκεσθε	ἠρᾰρίσκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἦρσᾰ, ἠρσᾰ́μην, ἤρθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἦρσᾰ	ἦρσᾰς	ἦρσε(ν)	ἤρσᾰτον	ἠρσᾰ́την	ἤρσᾰμεν	ἤρσᾰτε	ἦρσᾰν
	subjunctive	ἄρσω	ἄρσῃς	ἄρσῃ	ἄρσητον	ἄρσητον	ἄρσωμεν	ἄρσητε	ἄρσωσῐ(ν)
	optative	ἄρσαιμῐ	ἄρσειᾰς, ἄρσαις	ἄρσειε(ν), ἄρσαι	ἄρσαιτον	ἀρσαίτην	ἄρσαιμεν	ἄρσαιτε	ἄρσειᾰν, ἄρσαιεν
	imperative		ἆρσον	ἀρσᾰ́τω	ἄρσᾰτον	ἀρσᾰ́των		ἄρσᾰτε	ἀρσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠρσᾰ́μην	ἤρσω	ἤρσᾰτο	ἤρσᾰσθον	ἠρσᾰ́σθην	ἠρσᾰ́μεθᾰ	ἤρσᾰσθε	ἤρσᾰντο
	subjunctive	ἄρσωμαι	ἄρσῃ	ἄρσηται	ἄρσησθον	ἄρσησθον	ἀρσώμεθᾰ	ἄρσησθε	ἄρσωνται
	optative	ἀρσαίμην	ἄρσαιο	ἄρσαιτο	ἄρσαισθον	ἀρσαίσθην	ἀρσαίμεθᾰ	ἄρσαισθε	ἄρσαιντο
	imperative		ἆρσαι	ἀρσᾰ́σθω	ἄρσᾰσθον	ἀρσᾰ́σθων		ἄρσᾰσθε	ἀρσᾰ́σθων
passive	indicative	ἤρθην	ἤρθης	ἤρθη	ἤρθητον	ἠρθήτην	ἤρθημεν	ἤρθητε	ἤρθησᾰν
	subjunctive	ἀρθῶ	ἀρθῇς	ἀρθῇ	ἀρθῆτον	ἀρθῆτον	ἀρθῶμεν	ἀρθῆτε	ἀρθῶσῐ(ν)
	optative	ἀρθείην	ἀρθείης	ἀρθείη	ἀρθεῖτον, ἀρθείητον	ἀρθείτην, ἀρθειήτην	ἀρθεῖμεν, ἀρθείημεν	ἀρθεῖτε, ἀρθείητε	ἀρθεῖεν, ἀρθείησᾰν
	imperative		ἄρθητῐ	ἀρθήτω	ἄρθητον	ἀρθήτων		ἄρθητε	ἀρθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἆρσαι			ἄρσᾰσθαι		ἀρθῆναι
participle	m	ἄρσᾱς			ἀρσᾰ́μενος		ἀρθείς
	f	ἄρσᾱσᾰ			ἀρσᾰμένη		ἀρθεῖσᾰ
	n	ἆρσᾰν			ἀρσᾰ́μενον		ἀρθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἆρσᾰ, ἀρσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἆρσᾰ	ἆρσᾰς	ἆρσε(ν)	ἄρσᾰτον	ἀρσᾰ́την	ἄρσᾰμεν	ἄρσᾰτε	ἆρσᾰν
	subjunctive	ἄρσω	ἄρσῃς	ἄρσῃ	ἄρσητον	ἄρσητον	ἄρσωμεν	ἄρσητε	ἄρσωσῐ(ν)
	optative	ἄρσαιμῐ	ἄρσειᾰς, ἄρσαις	ἄρσειε(ν), ἄρσαι	ἄρσαιτον	ἀρσαίτην	ἄρσαιμεν	ἄρσαιτε	ἄρσειᾰν, ἄρσαιεν
	imperative		ἆρσον	ἀρσᾰ́τω	ἄρσᾰτον	ἀρσᾰ́των		ἄρσᾰτε	ἀρσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀρσᾰ́μην	ἄρσω	ἄρσᾰτο	ἄρσᾰσθον	ἀρσᾰ́σθην	ἀρσᾰ́μεθᾰ	ἄρσᾰσθε	ἄρσᾰντο
	subjunctive	ἄρσωμαι	ἄρσῃ	ἄρσηται	ἄρσησθον	ἄρσησθον	ἀρσώμεθᾰ	ἄρσησθε	ἄρσωνται
	optative	ἀρσαίμην	ἄρσαιο	ἄρσαιτο	ἄρσαισθον	ἀρσαίσθην	ἀρσαίμεθᾰ	ἄρσαισθε	ἄρσαιντο
	imperative		ἆρσαι	ἀρσᾰ́σθω	ἄρσᾰσθον	ἀρσᾰ́σθων		ἄρσᾰσθε	ἀρσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἆρσαι			ἄρσᾰσθαι
participle	m	ἄρσᾱς			ἀρσᾰ́μενος
	f	ἄρσᾱσᾰ			ἀρσᾰμένη
	n	ἆρσᾰν			ἀρσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤρᾰρον, ἠρᾰρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤρᾰρον	ἤρᾰρες	ἤρᾰρε(ν)	ἠρᾰ́ρετον	ἠρᾰρέτην	ἠρᾰ́ρομεν	ἠρᾰ́ρετε	ἤρᾰρον
	subjunctive	ᾰ̓ρᾰ́ρω	ᾰ̓ρᾰ́ρῃς	ᾰ̓ρᾰ́ρῃ	ᾰ̓ρᾰ́ρητον	ᾰ̓ρᾰ́ρητον	ᾰ̓ρᾰ́ρωμεν	ᾰ̓ρᾰ́ρητε	ᾰ̓ρᾰ́ρωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ρᾰ́ροιμῐ	ᾰ̓ρᾰ́ροις	ᾰ̓ρᾰ́ροι	ᾰ̓ρᾰ́ροιτον	ᾰ̓ρᾰροίτην	ᾰ̓ρᾰ́ροιμεν	ᾰ̓ρᾰ́ροιτε	ᾰ̓ρᾰ́ροιεν
	imperative		ᾰ̓́ρᾰρε	ᾰ̓ρᾰρέτω	ᾰ̓ρᾰ́ρετον	ᾰ̓ρᾰρέτων		ᾰ̓ρᾰ́ρετε	ᾰ̓ρᾰρόντων
middle	indicative	ἠρᾰρόμην	ἠρᾰ́ρου	ἠρᾰ́ρετο	ἠρᾰ́ρεσθον	ἠρᾰρέσθην	ἠρᾰρόμεθᾰ	ἠρᾰ́ρεσθε	ἠρᾰ́ροντο
	subjunctive	ᾰ̓ρᾰ́ρωμαι	ᾰ̓ρᾰ́ρῃ	ᾰ̓ρᾰ́ρηται	ᾰ̓ρᾰ́ρησθον	ᾰ̓ρᾰ́ρησθον	ᾰ̓ρᾰρώμεθᾰ	ᾰ̓ρᾰ́ρησθε	ᾰ̓ρᾰ́ρωνται
	optative	ᾰ̓ρᾰροίμην	ᾰ̓ρᾰ́ροιο	ᾰ̓ρᾰ́ροιτο	ᾰ̓ρᾰ́ροισθον	ᾰ̓ρᾰροίσθην	ᾰ̓ρᾰροίμεθᾰ	ᾰ̓ρᾰ́ροισθε	ᾰ̓ρᾰ́ροιντο
	imperative		ᾰ̓ρᾰροῦ	ᾰ̓ρᾰρέσθω	ᾰ̓ρᾰ́ρεσθον	ᾰ̓ρᾰρέσθων		ᾰ̓ρᾰ́ρεσθε	ᾰ̓ρᾰρέσθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓ρᾰρεῖν			ᾰ̓ρᾰρέσθαι
participle	m	ᾰ̓ρᾰρών			ᾰ̓ρᾰρόμενος
	f	ᾰ̓ρᾰροῦσᾰ			ᾰ̓ρᾰρομένη
	n	ᾰ̓ρᾰρόν			ᾰ̓ρᾰρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓́ρᾰρᾰ, ᾰ̓ρήρεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́ρᾰρᾰ	ᾰ̓́ρᾰρᾰς	ᾰ̓́ρᾰρε(ν)	ᾰ̓ρᾰ́ρᾰτον	ᾰ̓ρᾰ́ρᾰτον	ᾰ̓ρᾰ́ρᾰμεν	ᾰ̓ρᾰ́ρᾰτε	ᾰ̓ρᾰ́ρᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ρᾰ́ρω	ᾰ̓ρᾰ́ρῃς	ᾰ̓ρᾰ́ρῃ	ᾰ̓ρᾰ́ρητον	ᾰ̓ρᾰ́ρητον	ᾰ̓ρᾰ́ρωμεν	ᾰ̓ρᾰ́ρητε	ᾰ̓ρᾰ́ρωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ρᾰ́ροιμῐ, ᾰ̓ρᾰροίην	ᾰ̓ρᾰ́ροις, ᾰ̓ρᾰροίης	ᾰ̓ρᾰ́ροι, ᾰ̓ρᾰροίη	ᾰ̓ρᾰ́ροιτον	ᾰ̓ρᾰροίτην	ᾰ̓ρᾰ́ροιμεν	ᾰ̓ρᾰ́ροιτε	ᾰ̓ρᾰ́ροιεν
	imperative		ᾰ̓́ρᾰρε	ᾰ̓ρᾰρέτω	ᾰ̓ρᾰ́ρετον	ᾰ̓ρᾰρέτων		ᾰ̓ρᾰ́ρετε	ᾰ̓ρᾰρόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓ρήρεμαι	ᾰ̓ρήρεσαι	ᾰ̓ρήρεται	ᾰ̓ρήρεσθον	ᾰ̓ρήρεσθον	ᾰ̓ρηρέμεθᾰ	ᾰ̓ρήρεσθε	ᾰ̓ρήρενται
	subjunctive	ᾰ̓ρηρεμένος ὦ	ᾰ̓ρηρεμένος ᾖς	ᾰ̓ρηρεμένος ᾖ	ᾰ̓ρηρεμένω ἦτον	ᾰ̓ρηρεμένω ἦτον	ᾰ̓ρηρεμένοι ὦμεν	ᾰ̓ρηρεμένοι ἦτε	ᾰ̓ρηρεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ρηρεμένος εἴην	ᾰ̓ρηρεμένος εἴης	ᾰ̓ρηρεμένος εἴη	ᾰ̓ρηρεμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓ρηρεμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓ρηρεμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓ρηρεμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓ρηρεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓ρήρεσο	ᾰ̓ρηρέσθω	ᾰ̓ρήρεσθον	ᾰ̓ρηρέσθων		ᾰ̓ρήρεσθε	ᾰ̓ρηρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓ρᾰρέναι				ᾰ̓ρηρέσθαι
participle	m	ᾰ̓ρᾰρώς				ᾰ̓ρηρεμένος
	f	ᾰ̓ρᾰρυῖᾰ				ᾰ̓ρηρεμένη
	n	ᾰ̓ρᾰρός				ᾰ̓ρηρεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἠρήρειν, ἠρηρέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρήρειν, ἠρήρη	ἠρήρεις, ἠρήρης	ἠρήρει(ν)	ἠρήρετον	ἠρηρέτην	ἠρήρεμεν	ἠρήρετε	ἠρήρεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠρηρέμην	ἠρήρεσο	ἠρήρετο	ἠρήρεσθον	ἠρηρέσθην	ἠρηρέμεθᾰ	ἠρήρεσθε	ἠρήρεντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾰ̓ρήρειν, ᾰ̓ρηρέμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ρήρειν, ᾰ̓ρήρη	ᾰ̓ρήρεις, ᾰ̓ρήρης	ᾰ̓ρήρει(ν)	ᾰ̓ρήρετον	ᾰ̓ρηρέτην	ᾰ̓ρήρεμεν	ᾰ̓ρήρετε	ᾰ̓ρήρεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓ρηρέμην	ᾰ̓ρήρεσο	ᾰ̓ρήρετο	ᾰ̓ρήρεσθον	ᾰ̓ρηρέσθην	ᾰ̓ρηρέμεθᾰ	ᾰ̓ρήρεσθε	ᾰ̓ρήρεντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• ἀνάρσιος (anársios)
• χαλκήρης (khalkḗrēs)

 

Further reading

• “ἀραρίσκω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀραρίσκω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀραρίσκω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀραρίσκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀραρίσκω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀραρίσκω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀραρίσκω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter