Ἀδειμάντου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.deː.mán.tuː/ → /a.ðiˈman.tu/ → /a.ðiˈman.du/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.deː.mán.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.diˈman.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðiˈman.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðiˈman.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðiˈman.du/

Proper noun

Ἀδειμάντου • (Adeimántou)

1. genitive singular of Ἀδείμαντος (Adeímantos)