Ἀντικυρεύς
Ancient Greek edit
Etymology edit
From Ἀντῐκύρᾱ (Antikúrā, “Anticyra”) + -εύς (-eús).
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /an.ti.ky.rěu̯s/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /an.ti.kyˈrews/
- (4th CE Koine) IPA(key): /an.ti.cyˈreɸs/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /an.ti.cyˈrefs/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /an.di.ciˈrefs/
Noun edit
Ἀντῐκυρεύς • (Antikureús) m (genitive Ἀντῐκυρέως); third declension
Inflection edit
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ Ἀντῐκυρεύς hē Antikureús |
τὼ Ἀντῐκυρῆ tṑ Antikurê |
αἱ Ἀντῐκυρῆς / Ἀντῐκυρεῖς hai Antikurês / Antikureîs | ||||||||||
Genitive | τῆς Ἀντῐκυρέως tês Antikuréōs |
τοῖν Ἀντῐκυρέοιν toîn Antikuréoin |
τῶν Ἀντῐκυρέων tôn Antikuréōn | ||||||||||
Dative | τῇ Ἀντῐκυρεῖ têi Antikureî |
τοῖν Ἀντῐκυρέοιν toîn Antikuréoin |
ταῖς Ἀντῐκυρεῦσῐ / Ἀντῐκυρεῦσῐν taîs Antikureûsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν Ἀντῐκυρέᾱ tḕn Antikuréā |
τὼ Ἀντῐκυρῆ tṑ Antikurê |
τᾱ̀ς Ἀντῐκυρέᾱς tā̀s Antikuréās | ||||||||||
Vocative | Ἀντῐκυρεῦ Antikureû |
Ἀντῐκυρῆ Antikurê |
Ἀντῐκυρῆς / Ἀντῐκυρεῖς Antikurês / Antikureîs | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants edit
- Greek: Αντικυρεύς (Antikyréfs)
References edit
- Ἀντικυρεύς in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,001