Ἀχιλλέως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.kʰil.lé.ɔːs/ → /a.çilˈle.os/ → /a.çiˈle.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.kʰil.lé.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.kʰilˈle.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.çilˈle.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.çilˈle.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.çiˈle.os/

Proper noun

Ἀχιλλέως • (Akhilléōs)

1. genitive singular of Ἀχιλλεύς (Akhilleús)