ἐμπίμπλημι

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐμπίπλημι (empíplēmi)

Etymology

ἐν- (en-) +‎ πίμπλημι (pímplēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /em.pím.plɛː.mi/ → /emˈpim.pli.mi/ → /emˈbim.bli.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /em.pím.plɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /emˈpim.ple̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /emˈpim.pli.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /emˈpim.pli.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /emˈbim.bli.mi/

Verb

ἐμπίμπλημι • (empímplēmi)

1. to fill full
2. to fulfill

Conjugation

   Present: ἐμπῐ́μπλημῐ, ἐμπῐ́μπλᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπῐ́μπλημῐ	ἐμπῐ́μπλης	ἐμπῐ́μπλησῐ(ν)	ἐμπῐ́μπλᾰτον	ἐμπῐ́μπλᾰτον	ἐμπῐ́μπλᾰμεν	ἐμπῐ́μπλᾰτε	ἐμπῐμπλᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπῐμπλῶ	ἐμπῐμπλῇς	ἐμπῐμπλῇ	ἐμπῐμπλῆτον	ἐμπῐμπλῆτον	ἐμπῐμπλῶμεν	ἐμπῐμπλῆτε	ἐμπῐμπλῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπῐμπλαίην	ἐμπῐμπλαίης	ἐμπῐμπλαίη	ἐμπῐμπλαῖτον, ἐμπῐμπλαίητον	ἐμπῐμπλαίτην, ἐμπῐμπλαιήτην	ἐμπῐμπλαῖμεν, ἐμπῐμπλαίημεν	ἐμπῐμπλαῖτε, ἐμπῐμπλαίητε	ἐμπῐμπλαῖεν, ἐμπῐμπλαίησᾰν
	imperative		ἐμπῐ́μπλη	ἐμπῐμπλᾰ́τω	ἐμπῐ́μπλᾰτον	ἐμπῐμπλᾰ́των		ἐμπῐ́μπλᾰτε	ἐμπῐμπλᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ἐμπῐ́μπλᾰμαι	ἐμπῐ́μπλᾰσαι	ἐμπῐ́μπλᾰται	ἐμπῐ́μπλᾰσθον	ἐμπῐ́μπλᾰσθον	ἐμπῐμπλᾰ́μεθᾰ	ἐμπῐ́μπλᾰσθε	ἐμπῐ́μπλᾰνται
	subjunctive	ἐμπῐμπλῶμαι	ἐμπῐμπλῇ	ἐμπῐμπλῆται	ἐμπῐμπλῆσθον	ἐμπῐμπλῆσθον	ἐμπῐμπλώμεθᾰ	ἐμπῐμπλῆσθε	ἐμπῐμπλῶνται
	optative	ἐμπῐμπλαίμην	ἐμπῐ́μπλαιο	ἐμπῐ́μπλαιτο	ἐμπῐ́μπλαισθον	ἐμπῐμπλαίσθην	ἐμπῐμπλαίμεθᾰ	ἐμπῐ́μπλαισθε	ἐμπῐ́μπλαιντο
	imperative		ἐμπῐ́μπλᾰσο	ἐμπῐμπλᾰ́σθω	ἐμπῐ́μπλᾰσθον	ἐμπῐμπλᾰ́σθων		ἐμπῐ́μπλᾰσθε	ἐμπῐμπλᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπῐμπλᾰ́ναι				ἐμπῐ́μπλᾰσθαι
participle	m	ἐμπῐμπλᾱ́ς				ἐμπῐμπλᾰ́μενος
	f	ἐμπῐμπλᾶσᾰ				ἐμπῐμπλᾰμένη
	n	ἐμπῐμπλᾰ́ν				ἐμπῐμπλᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐμπῐ́πλημῐ, ἐμπῐ́πλᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπῐ́πλημῐ	ἐμπῐ́πλης	ἐμπῐ́πλησῐ(ν)	ἐμπῐ́πλᾰτον	ἐμπῐ́πλᾰτον	ἐμπῐ́πλᾰμεν	ἐμπῐ́πλᾰτε	ἐμπῐπλᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπῐπλῶ	ἐμπῐπλῇς	ἐμπῐπλῇ	ἐμπῐπλῆτον	ἐμπῐπλῆτον	ἐμπῐπλῶμεν	ἐμπῐπλῆτε	ἐμπῐπλῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπῐπλαίην	ἐμπῐπλαίης	ἐμπῐπλαίη	ἐμπῐπλαῖτον, ἐμπῐπλαίητον	ἐμπῐπλαίτην, ἐμπῐπλαιήτην	ἐμπῐπλαῖμεν, ἐμπῐπλαίημεν	ἐμπῐπλαῖτε, ἐμπῐπλαίητε	ἐμπῐπλαῖεν, ἐμπῐπλαίησᾰν
	imperative		ἐμπῐ́πλη	ἐμπῐπλᾰ́τω	ἐμπῐ́πλᾰτον	ἐμπῐπλᾰ́των		ἐμπῐ́πλᾰτε	ἐμπῐπλᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ἐμπῐ́πλᾰμαι	ἐμπῐ́πλᾰσαι	ἐμπῐ́πλᾰται	ἐμπῐ́πλᾰσθον	ἐμπῐ́πλᾰσθον	ἐμπῐπλᾰ́μεθᾰ	ἐμπῐ́πλᾰσθε	ἐμπῐ́πλᾰνται
	subjunctive	ἐμπῐπλῶμαι	ἐμπῐπλῇ	ἐμπῐπλῆται	ἐμπῐπλῆσθον	ἐμπῐπλῆσθον	ἐμπῐπλώμεθᾰ	ἐμπῐπλῆσθε	ἐμπῐπλῶνται
	optative	ἐμπῐπλαίμην	ἐμπῐ́πλαιο	ἐμπῐ́πλαιτο	ἐμπῐ́πλαισθον	ἐμπῐπλαίσθην	ἐμπῐπλαίμεθᾰ	ἐμπῐ́πλαισθε	ἐμπῐ́πλαιντο
	imperative		ἐμπῐ́πλᾰσο	ἐμπῐπλᾰ́σθω	ἐμπῐ́πλᾰσθον	ἐμπῐπλᾰ́σθων		ἐμπῐ́πλᾰσθε	ἐμπῐπλᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπῐπλᾰ́ναι				ἐμπῐ́πλᾰσθαι
participle	m	ἐμπῐπλᾱ́ς				ἐμπῐπλᾰ́μενος
	f	ἐμπῐπλᾶσᾰ				ἐμπῐπλᾰμένη
	n	ἐμπῐπλᾰ́ν				ἐμπῐπλᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνεπῐ́μπλην, ἐνεπῐμπλᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεπῐ́μπλην	ἐνεπῐ́μπλης	ἐνεπῐ́μπλη	ἐνεπῐ́μπλᾰτον	ἐνεπῐμπλᾰ́την	ἐνεπῐ́μπλᾰμεν	ἐνεπῐ́μπλᾰτε	ἐνεπῐ́μπλᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐνεπῐμπλᾰ́μην	ἐνεπῐ́μπλᾰσο	ἐνεπῐ́μπλᾰτο	ἐνεπῐ́μπλᾰσθον	ἐνεπῐμπλᾰ́σθην	ἐνεπῐμπλᾰ́μεθᾰ	ἐνεπῐ́μπλᾰσθε	ἐνεπῐ́μπλᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνεπῐ́πλην, ἐνεπῐπλᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεπῐ́πλην	ἐνεπῐ́πλης	ἐνεπῐ́πλη	ἐνεπῐ́πλᾰτον	ἐνεπῐπλᾰ́την	ἐνεπῐ́πλᾰμεν	ἐνεπῐ́πλᾰτε	ἐνεπῐ́πλᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐνεπῐπλᾰ́μην	ἐνεπῐ́πλᾰσο	ἐνεπῐ́πλᾰτο	ἐνεπῐ́πλᾰσθον	ἐνεπῐπλᾰ́σθην	ἐνεπῐπλᾰ́μεθᾰ	ἐνεπῐ́πλᾰσθε	ἐνεπῐ́πλᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐμπλήσω, ἐμπλήσομαι, ἐμπλησθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπλήσω	ἐμπλήσεις	ἐμπλήσει	ἐμπλήσετον	ἐμπλήσετον	ἐμπλήσομεν	ἐμπλήσετε	ἐμπλήσουσῐ(ν)
	optative	ἐμπλήσοιμῐ	ἐμπλήσοις	ἐμπλήσοι	ἐμπλήσοιτον	ἐμπλησοίτην	ἐμπλήσοιμεν	ἐμπλήσοιτε	ἐμπλήσοιεν
middle	indicative	ἐμπλήσομαι	ἐμπλήσῃ, ἐμπλήσει	ἐμπλήσεται	ἐμπλήσεσθον	ἐμπλήσεσθον	ἐμπλησόμεθᾰ	ἐμπλήσεσθε	ἐμπλήσονται
	optative	ἐμπλησοίμην	ἐμπλήσοιο	ἐμπλήσοιτο	ἐμπλήσοισθον	ἐμπλησοίσθην	ἐμπλησοίμεθᾰ	ἐμπλήσοισθε	ἐμπλήσοιντο
passive	indicative	ἐμπλησθήσομαι	ἐμπλησθήσῃ	ἐμπλησθήσεται	ἐμπλησθήσεσθον	ἐμπλησθήσεσθον	ἐμπλησθησόμεθᾰ	ἐμπλησθήσεσθε	ἐμπλησθήσονται
	optative	ἐμπλησθησοίμην	ἐμπλησθήσοιο	ἐμπλησθήσοιτο	ἐμπλησθήσοισθον	ἐμπλησθησοίσθην	ἐμπλησθησοίμεθᾰ	ἐμπλησθήσοισθε	ἐμπλησθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐμπλήσειν			ἐμπλήσεσθαι		ἐμπλησθήσεσθαι
participle	m	ἐμπλήσων			ἐμπλησόμενος		ἐμπλησθησόμενος
	f	ἐμπλήσουσᾰ			ἐμπλησομένη		ἐμπλησθησομένη
	n	ἐμπλῆσον			ἐμπλησόμενον		ἐμπλησθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐνέπλησᾰ, ἐνεπλησᾰ́μην, ἐνεπλήσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνέπλησᾰ	ἐνέπλησᾰς	ἐνέπλησε(ν)	ἐνεπλήσᾰτον	ἐνεπλησᾰ́την	ἐνεπλήσᾰμεν	ἐνεπλήσᾰτε	ἐνέπλησᾰν
	subjunctive	ἐμπλήσω	ἐμπλήσῃς	ἐμπλήσῃ	ἐμπλήσητον	ἐμπλήσητον	ἐμπλήσωμεν	ἐμπλήσητε	ἐμπλήσωσῐ(ν)
	optative	ἐμπλήσαιμῐ	ἐμπλήσειᾰς, ἐμπλήσαις	ἐμπλήσειε(ν), ἐμπλήσαι	ἐμπλήσαιτον	ἐμπλησαίτην	ἐμπλήσαιμεν	ἐμπλήσαιτε	ἐμπλήσειᾰν, ἐμπλήσαιεν
	imperative		ἔμπλησον	ἐμπλησᾰ́τω	ἐμπλήσᾰτον	ἐμπλησᾰ́των		ἐμπλήσᾰτε	ἐμπλησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνεπλησᾰ́μην	ἐνεπλήσω	ἐνεπλήσᾰτο	ἐνεπλήσᾰσθον	ἐνεπλησᾰ́σθην	ἐνεπλησᾰ́μεθᾰ	ἐνεπλήσᾰσθε	ἐνεπλήσᾰντο
	subjunctive	ἐμπλήσωμαι	ἐμπλήσῃ	ἐμπλήσηται	ἐμπλήσησθον	ἐμπλήσησθον	ἐμπλησώμεθᾰ	ἐμπλήσησθε	ἐμπλήσωνται
	optative	ἐμπλησαίμην	ἐμπλήσαιο	ἐμπλήσαιτο	ἐμπλήσαισθον	ἐμπλησαίσθην	ἐμπλησαίμεθᾰ	ἐμπλήσαισθε	ἐμπλήσαιντο
	imperative		ἔμπλησαι	ἐμπλησᾰ́σθω	ἐμπλήσᾰσθον	ἐμπλησᾰ́σθων		ἐμπλήσᾰσθε	ἐμπλησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐνεπλήσθην	ἐνεπλήσθης	ἐνεπλήσθη	ἐνεπλήσθητον	ἐνεπλησθήτην	ἐνεπλήσθημεν	ἐνεπλήσθητε	ἐνεπλήσθησᾰν
	subjunctive	ἐμπλησθῶ	ἐμπλησθῇς	ἐμπλησθῇ	ἐμπλησθῆτον	ἐμπλησθῆτον	ἐμπλησθῶμεν	ἐμπλησθῆτε	ἐμπλησθῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπλησθείην	ἐμπλησθείης	ἐμπλησθείη	ἐμπλησθεῖτον, ἐμπλησθείητον	ἐμπλησθείτην, ἐμπλησθειήτην	ἐμπλησθεῖμεν, ἐμπλησθείημεν	ἐμπλησθεῖτε, ἐμπλησθείητε	ἐμπλησθεῖεν, ἐμπλησθείησᾰν
	imperative		ἐμπλήσθητῐ	ἐμπλησθήτω	ἐμπλήσθητον	ἐμπλησθήτων		ἐμπλήσθητε	ἐμπλησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐμπλῆσαι			ἐμπλήσᾰσθαι		ἐμπλησθῆναι
participle	m	ἐμπλήσᾱς			ἐμπλησᾰ́μενος		ἐμπλησθείς
	f	ἐμπλήσᾱσᾰ			ἐμπλησᾰμένη		ἐμπλησθεῖσᾰ
	n	ἐμπλῆσᾰν			ἐμπλησᾰ́μενον		ἐμπλησθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐμπέπληκᾰ, ἐμπέπλησμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπέπληκᾰ	ἐμπέπληκᾰς	ἐμπέπληκε(ν)	ἐμπεπλήκᾰτον	ἐμπεπλήκᾰτον	ἐμπεπλήκᾰμεν	ἐμπεπλήκᾰτε	ἐμπεπλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπεπλήκω	ἐμπεπλήκῃς	ἐμπεπλήκῃ	ἐμπεπλήκητον	ἐμπεπλήκητον	ἐμπεπλήκωμεν	ἐμπεπλήκητε	ἐμπεπλήκωσῐ(ν)
	optative	ἐμπεπλήκοιμῐ, ἐμπεπληκοίην	ἐμπεπλήκοις, ἐμπεπληκοίης	ἐμπεπλήκοι, ἐμπεπληκοίη	ἐμπεπλήκοιτον	ἐμπεπληκοίτην	ἐμπεπλήκοιμεν	ἐμπεπλήκοιτε	ἐμπεπλήκοιεν
	imperative		ἐμπέπληκε	ἐμπεπληκέτω	ἐμπεπλήκετον	ἐμπεπληκέτων		ἐμπεπλήκετε	ἐμπεπληκόντων
middle/ passive	indicative	ἐμπέπλησμαι	ἐμπέπλησαι	ἐμπέπλησται	ἐμπέπλησθον	ἐμπέπλησθον	ἐμπεπλήσμεθᾰ	ἐμπέπλησθε	ἐμπεπλήσᾰται
	subjunctive	ἐμπεπλησμένος ὦ	ἐμπεπλησμένος ᾖς	ἐμπεπλησμένος ᾖ	ἐμπεπλησμένω ἦτον	ἐμπεπλησμένω ἦτον	ἐμπεπλησμένοι ὦμεν	ἐμπεπλησμένοι ἦτε	ἐμπεπλησμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐμπεπλησμένος εἴην	ἐμπεπλησμένος εἴης	ἐμπεπλησμένος εἴη	ἐμπεπλησμένω εἴητον/εἶτον	ἐμπεπλησμένω εἰήτην/εἴτην	ἐμπεπλησμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐμπεπλησμένοι εἴητε/εἶτε	ἐμπεπλησμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐμπέπλησο	ἐμπεπλήσθω	ἐμπέπλησθον	ἐμπεπλήσθων		ἐμπέπλησθε	ἐμπεπλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπεπληκέναι				ἐμπεπλῆσθαι
participle	m	ἐμπεπληκώς				ἐμπεπλησμένος
	f	ἐμπεπληκυῖᾰ				ἐμπεπλησμένη
	n	ἐμπεπληκός				ἐμπεπλησμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐνεπεπλήκειν, ἐνεπεπλήσμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεπεπλήκειν, ἐνεπεπλήκη	ἐνεπεπλήκεις, ἐνεπεπλήκης	ἐνεπεπλήκει(ν)	ἐνεπεπλήκετον	ἐνεπεπληκέτην	ἐνεπεπλήκεμεν	ἐνεπεπλήκετε	ἐνεπεπλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐνεπεπλήσμην	ἐνεπέπλησο	ἐνεπέπληστο	ἐνεπέπλησθον	ἐνεπεπλήσθην	ἐνεπεπλήσμεθᾰ	ἐνεπέπλησθε	ἐνεπεπλήσᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐμπίμπλημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press