ἐπισκοπέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ σκοπέω (skopéō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pis.ko.pé.ɔː/ → /e.pis.koˈpe.o/ → /e.pis.koˈpe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pis.ko.pé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pis.koˈpe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pis.koˈpe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pis.koˈpe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pis.koˈpe.o/

Verb

ἐπισκοπέω • (episkopéō)

1. to inspect, observe, examine, regard
2. to watch over
3. to visit
4. to inspect, review (of an army general)
5. to consider, reflect
6. (middle voice) to meditate

Inflection

   Present: ἐπισκοπέω, ἐπισκοπέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπισκοπέω	ἐπισκοπέεις	ἐπισκοπέει	ἐπισκοπέετον	ἐπισκοπέετον	ἐπισκοπέομεν	ἐπισκοπέετε	ἐπισκοπέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπισκοπέω	ἐπισκοπέῃς	ἐπισκοπέῃ	ἐπισκοπέητον	ἐπισκοπέητον	ἐπισκοπέωμεν	ἐπισκοπέητε	ἐπισκοπέωσῐ(ν)
	optative	ἐπισκοπέοιμῐ	ἐπισκοπέοις	ἐπισκοπέοι	ἐπισκοπέοιτον	ἐπισκοπεοίτην	ἐπισκοπέοιμεν	ἐπισκοπέοιτε	ἐπισκοπέοιεν
	imperative		ἐπισκόπεε	ἐπισκοπεέτω	ἐπισκοπέετον	ἐπισκοπεέτων		ἐπισκοπέετε	ἐπισκοπεόντων
middle/ passive	indicative	ἐπισκοπέομαι	ἐπισκοπέῃ, ἐπισκοπέει	ἐπισκοπέεται	ἐπισκοπέεσθον	ἐπισκοπέεσθον	ἐπισκοπεόμεθᾰ	ἐπισκοπέεσθε	ἐπισκοπέονται
	subjunctive	ἐπισκοπέωμαι	ἐπισκοπέῃ	ἐπισκοπέηται	ἐπισκοπέησθον	ἐπισκοπέησθον	ἐπισκοπεώμεθᾰ	ἐπισκοπέησθε	ἐπισκοπέωνται
	optative	ἐπισκοπεοίμην	ἐπισκοπέοιο	ἐπισκοπέοιτο	ἐπισκοπέοισθον	ἐπισκοπεοίσθην	ἐπισκοπεοίμεθᾰ	ἐπισκοπέοισθε	ἐπισκοπέοιντο
	imperative		ἐπισκοπέου	ἐπισκοπεέσθω	ἐπισκοπέεσθον	ἐπισκοπεέσθων		ἐπισκοπέεσθε	ἐπισκοπεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπισκοπέειν				ἐπισκοπέεσθαι
participle	m	ἐπισκοπέων				ἐπισκοπεόμενος
	f	ἐπισκοπέουσᾰ				ἐπισκοπεομένη
	n	ἐπισκοπέον				ἐπισκοπεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐπισκοπῶ, ἐπισκοποῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπισκοπῶ	ἐπισκοπεῖς	ἐπισκοπεῖ	ἐπισκοπεῖτον	ἐπισκοπεῖτον	ἐπισκοποῦμεν	ἐπισκοπεῖτε	ἐπισκοποῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπισκοπῶ	ἐπισκοπῇς	ἐπισκοπῇ	ἐπισκοπῆτον	ἐπισκοπῆτον	ἐπισκοπῶμεν	ἐπισκοπῆτε	ἐπισκοπῶσῐ(ν)
	optative	ἐπισκοποίην, ἐπισκοποῖμῐ	ἐπισκοποίης, ἐπισκοποῖς	ἐπισκοποίη, ἐπισκοποῖ	ἐπισκοποῖτον, ἐπισκοποίητον	ἐπισκοποίτην, ἐπισκοποιήτην	ἐπισκοποῖμεν, ἐπισκοποίημεν	ἐπισκοποῖτε, ἐπισκοποίητε	ἐπισκοποῖεν, ἐπισκοποίησᾰν
	imperative		ἐπισκόπει	ἐπισκοπείτω	ἐπισκοπεῖτον	ἐπισκοπείτων		ἐπισκοπεῖτε	ἐπισκοπούντων
middle/ passive	indicative	ἐπισκοποῦμαι	ἐπισκοπεῖ, ἐπισκοπῇ	ἐπισκοπεῖται	ἐπισκοπεῖσθον	ἐπισκοπεῖσθον	ἐπισκοπούμεθᾰ	ἐπισκοπεῖσθε	ἐπισκοποῦνται
	subjunctive	ἐπισκοπῶμαι	ἐπισκοπῇ	ἐπισκοπῆται	ἐπισκοπῆσθον	ἐπισκοπῆσθον	ἐπισκοπώμεθᾰ	ἐπισκοπῆσθε	ἐπισκοπῶνται
	optative	ἐπισκοποίμην	ἐπισκοποῖο	ἐπισκοποῖτο	ἐπισκοποῖσθον	ἐπισκοποίσθην	ἐπισκοποίμεθᾰ	ἐπισκοποῖσθε	ἐπισκοποῖντο
	imperative		ἐπισκοποῦ	ἐπισκοπείσθω	ἐπισκοπεῖσθον	ἐπισκοπείσθων		ἐπισκοπεῖσθε	ἐπισκοπείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπισκοπεῖν				ἐπισκοπεῖσθαι
participle	m	ἐπισκοπῶν				ἐπισκοπούμενος
	f	ἐπισκοποῦσᾰ				ἐπισκοπουμένη
	n	ἐπισκοποῦν				ἐπισκοπούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεσκόπεον, ἐπεσκοπεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεσκόπεον	ἐπεσκόπεες	ἐπεσκόπεε(ν)	ἐπεσκοπέετον	ἐπεσκοπεέτην	ἐπεσκοπέομεν	ἐπεσκοπέετε	ἐπεσκόπεον
middle/ passive	indicative	ἐπεσκοπεόμην	ἐπεσκοπέου	ἐπεσκοπέετο	ἐπεσκοπέεσθον	ἐπεσκοπεέσθην	ἐπεσκοπεόμεθᾰ	ἐπεσκοπέεσθε	ἐπεσκοπέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεσκόπουν, ἐπεσκοπούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεσκόπουν	ἐπεσκόπεις	ἐπεσκόπει	ἐπεσκοπεῖτον	ἐπεσκοπείτην	ἐπεσκοποῦμεν	ἐπεσκοπεῖτε	ἐπεσκόπουν
middle/ passive	indicative	ἐπεσκοπούμην	ἐπεσκοποῦ	ἐπεσκοπεῖτο	ἐπεσκοπεῖσθον	ἐπεσκοπείσθην	ἐπεσκοπούμεθᾰ	ἐπεσκοπεῖσθε	ἐπεσκοποῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπισκέψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπισκέψομαι	ἐπισκέψῃ, ἐπισκέψει	ἐπισκέψεται	ἐπισκέψεσθον	ἐπισκέψεσθον	ἐπισκεψόμεθᾰ	ἐπισκέψεσθε	ἐπισκέψονται
	optative	ἐπισκεψοίμην	ἐπισκέψοιο	ἐπισκέψοιτο	ἐπισκέψοισθον	ἐπισκεψοίσθην	ἐπισκεψοίμεθᾰ	ἐπισκέψοισθε	ἐπισκέψοιντο
					middle
infinitive					ἐπισκέψεσθαι
participle	m				ἐπισκεψόμενος
	f				ἐπισκεψομένη
	n				ἐπισκεψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπισκοπήσω, ἐπισκοπήσομαι, ἐπισκοπηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπισκοπήσω	ἐπισκοπήσεις	ἐπισκοπήσει	ἐπισκοπήσετον	ἐπισκοπήσετον	ἐπισκοπήσομεν	ἐπισκοπήσετε	ἐπισκοπήσουσῐ(ν)
	optative	ἐπισκοπήσοιμῐ	ἐπισκοπήσοις	ἐπισκοπήσοι	ἐπισκοπήσοιτον	ἐπισκοπησοίτην	ἐπισκοπήσοιμεν	ἐπισκοπήσοιτε	ἐπισκοπήσοιεν
middle	indicative	ἐπισκοπήσομαι	ἐπισκοπήσῃ, ἐπισκοπήσει	ἐπισκοπήσεται	ἐπισκοπήσεσθον	ἐπισκοπήσεσθον	ἐπισκοπησόμεθᾰ	ἐπισκοπήσεσθε	ἐπισκοπήσονται
	optative	ἐπισκοπησοίμην	ἐπισκοπήσοιο	ἐπισκοπήσοιτο	ἐπισκοπήσοισθον	ἐπισκοπησοίσθην	ἐπισκοπησοίμεθᾰ	ἐπισκοπήσοισθε	ἐπισκοπήσοιντο
passive	indicative	ἐπισκοπηθήσομαι	ἐπισκοπηθήσῃ	ἐπισκοπηθήσεται	ἐπισκοπηθήσεσθον	ἐπισκοπηθήσεσθον	ἐπισκοπηθησόμεθᾰ	ἐπισκοπηθήσεσθε	ἐπισκοπηθήσονται
	optative	ἐπισκοπηθησοίμην	ἐπισκοπηθήσοιο	ἐπισκοπηθήσοιτο	ἐπισκοπηθήσοισθον	ἐπισκοπηθησοίσθην	ἐπισκοπηθησοίμεθᾰ	ἐπισκοπηθήσοισθε	ἐπισκοπηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπισκοπήσειν			ἐπισκοπήσεσθαι		ἐπισκοπηθήσεσθαι
participle	m	ἐπισκοπήσων			ἐπισκοπησόμενος		ἐπισκοπηθησόμενος
	f	ἐπισκοπήσουσᾰ			ἐπισκοπησομένη		ἐπισκοπηθησομένη
	n	ἐπισκοπῆσον			ἐπισκοπησόμενον		ἐπισκοπηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπεσκεψᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπεσκεψᾰ́μην	ἐπεσκέψω	ἐπεσκέψᾰτο	ἐπεσκέψᾰσθον	ἐπεσκεψᾰ́σθην	ἐπεσκεψᾰ́μεθᾰ	ἐπεσκέψᾰσθε	ἐπεσκέψᾰντο
	subjunctive	ἐπισκέψωμαι	ἐπισκέψῃ	ἐπισκέψηται	ἐπισκέψησθον	ἐπισκέψησθον	ἐπισκεψώμεθᾰ	ἐπισκέψησθε	ἐπισκέψωνται
	optative	ἐπισκεψαίμην	ἐπισκέψαιο	ἐπισκέψαιτο	ἐπισκέψαισθον	ἐπισκεψαίσθην	ἐπισκεψαίμεθᾰ	ἐπισκέψαισθε	ἐπισκέψαιντο
	imperative		ἐπίσκεψαι	ἐπισκεψᾰ́σθω	ἐπισκέψᾰσθον	ἐπισκεψᾰ́σθων		ἐπισκέψᾰσθε	ἐπισκεψᾰ́σθων
					middle
infinitive					ἐπισκέψᾰσθαι
participle	m				ἐπισκεψᾰ́μενος
	f				ἐπισκεψᾰμένη
	n				ἐπισκεψᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπεσκόπησᾰ, ἐπεσκοπησᾰ́μην, ἐπεσκοπήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεσκόπησᾰ	ἐπεσκόπησᾰς	ἐπεσκόπησε(ν)	ἐπεσκοπήσᾰτον	ἐπεσκοπησᾰ́την	ἐπεσκοπήσᾰμεν	ἐπεσκοπήσᾰτε	ἐπεσκόπησᾰν
	subjunctive	ἐπισκοπήσω	ἐπισκοπήσῃς	ἐπισκοπήσῃ	ἐπισκοπήσητον	ἐπισκοπήσητον	ἐπισκοπήσωμεν	ἐπισκοπήσητε	ἐπισκοπήσωσῐ(ν)
	optative	ἐπισκοπήσαιμῐ	ἐπισκοπήσειᾰς, ἐπισκοπήσαις	ἐπισκοπήσειε(ν), ἐπισκοπήσαι	ἐπισκοπήσαιτον	ἐπισκοπησαίτην	ἐπισκοπήσαιμεν	ἐπισκοπήσαιτε	ἐπισκοπήσειᾰν, ἐπισκοπήσαιεν
	imperative		ἐπισκόπησον	ἐπισκοπησᾰ́τω	ἐπισκοπήσᾰτον	ἐπισκοπησᾰ́των		ἐπισκοπήσᾰτε	ἐπισκοπησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεσκοπησᾰ́μην	ἐπεσκοπήσω	ἐπεσκοπήσᾰτο	ἐπεσκοπήσᾰσθον	ἐπεσκοπησᾰ́σθην	ἐπεσκοπησᾰ́μεθᾰ	ἐπεσκοπήσᾰσθε	ἐπεσκοπήσᾰντο
	subjunctive	ἐπισκοπήσωμαι	ἐπισκοπήσῃ	ἐπισκοπήσηται	ἐπισκοπήσησθον	ἐπισκοπήσησθον	ἐπισκοπησώμεθᾰ	ἐπισκοπήσησθε	ἐπισκοπήσωνται
	optative	ἐπισκοπησαίμην	ἐπισκοπήσαιο	ἐπισκοπήσαιτο	ἐπισκοπήσαισθον	ἐπισκοπησαίσθην	ἐπισκοπησαίμεθᾰ	ἐπισκοπήσαισθε	ἐπισκοπήσαιντο
	imperative		ἐπισκόπησαι	ἐπισκοπησᾰ́σθω	ἐπισκοπήσᾰσθον	ἐπισκοπησᾰ́σθων		ἐπισκοπήσᾰσθε	ἐπισκοπησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπεσκοπήθην	ἐπεσκοπήθης	ἐπεσκοπήθη	ἐπεσκοπήθητον	ἐπεσκοπηθήτην	ἐπεσκοπήθημεν	ἐπεσκοπήθητε	ἐπεσκοπήθησᾰν
	subjunctive	ἐπισκοπηθῶ	ἐπισκοπηθῇς	ἐπισκοπηθῇ	ἐπισκοπηθῆτον	ἐπισκοπηθῆτον	ἐπισκοπηθῶμεν	ἐπισκοπηθῆτε	ἐπισκοπηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπισκοπηθείην	ἐπισκοπηθείης	ἐπισκοπηθείη	ἐπισκοπηθεῖτον, ἐπισκοπηθείητον	ἐπισκοπηθείτην, ἐπισκοπηθειήτην	ἐπισκοπηθεῖμεν, ἐπισκοπηθείημεν	ἐπισκοπηθεῖτε, ἐπισκοπηθείητε	ἐπισκοπηθεῖεν, ἐπισκοπηθείησᾰν
	imperative		ἐπισκοπήθητῐ	ἐπισκοπηθήτω	ἐπισκοπήθητον	ἐπισκοπηθήτων		ἐπισκοπήθητε	ἐπισκοπηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπισκοπῆσαι			ἐπισκοπήσᾰσθαι		ἐπισκοπηθῆναι
participle	m	ἐπισκοπήσᾱς			ἐπισκοπησᾰ́μενος		ἐπισκοπηθείς
	f	ἐπισκοπήσᾱσᾰ			ἐπισκοπησᾰμένη		ἐπισκοπηθεῖσᾰ
	n	ἐπισκοπῆσᾰν			ἐπισκοπησᾰ́μενον		ἐπισκοπηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπέσκεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπέσκεμμαι	ἐπέσκεψαι	ἐπέσκεπται	ἐπέσκεφθον	ἐπέσκεφθον	ἐπεσκέμμεθᾰ	ἐπέσκεφθε	ἐπεσκέπᾰται
	subjunctive	ἐπεσκεμμένος ὦ	ἐπεσκεμμένος ᾖς	ἐπεσκεμμένος ᾖ	ἐπεσκεμμένω ἦτον	ἐπεσκεμμένω ἦτον	ἐπεσκεμμένοι ὦμεν	ἐπεσκεμμένοι ἦτε	ἐπεσκεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπεσκεμμένος εἴην	ἐπεσκεμμένος εἴης	ἐπεσκεμμένος εἴη	ἐπεσκεμμένω εἴητον/εἶτον	ἐπεσκεμμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπεσκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπεσκεμμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπεσκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπέσκεψο	ἐπεσκέφθω	ἐπέσκεφθον	ἐπεσκέφθων		ἐπέσκεφθε	ἐπεσκέφθων
infinitive						ἐπεσκέφθαι
participle	m					ἐπεσκεμμένος
	f					ἐπεσκεμμένη
	n					ἐπεσκεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπεσκόπηκᾰ, ἐπεσκόπημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεσκόπηκᾰ	ἐπεσκόπηκᾰς	ἐπεσκόπηκε(ν)	ἐπεσκοπήκᾰτον	ἐπεσκοπήκᾰτον	ἐπεσκοπήκᾰμεν	ἐπεσκοπήκᾰτε	ἐπεσκοπήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπεσκοπήκω	ἐπεσκοπήκῃς	ἐπεσκοπήκῃ	ἐπεσκοπήκητον	ἐπεσκοπήκητον	ἐπεσκοπήκωμεν	ἐπεσκοπήκητε	ἐπεσκοπήκωσῐ(ν)
	optative	ἐπεσκοπήκοιμῐ, ἐπεσκοπηκοίην	ἐπεσκοπήκοις, ἐπεσκοπηκοίης	ἐπεσκοπήκοι, ἐπεσκοπηκοίη	ἐπεσκοπήκοιτον	ἐπεσκοπηκοίτην	ἐπεσκοπήκοιμεν	ἐπεσκοπήκοιτε	ἐπεσκοπήκοιεν
	imperative		ἐπεσκόπηκε	ἐπεσκοπηκέτω	ἐπεσκοπήκετον	ἐπεσκοπηκέτων		ἐπεσκοπήκετε	ἐπεσκοπηκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπεσκόπημαι	ἐπεσκόπησαι	ἐπεσκόπηται	ἐπεσκόπησθον	ἐπεσκόπησθον	ἐπεσκοπήμεθᾰ	ἐπεσκόπησθε	ἐπεσκόπηνται
	subjunctive	ἐπεσκοπημένος ὦ	ἐπεσκοπημένος ᾖς	ἐπεσκοπημένος ᾖ	ἐπεσκοπημένω ἦτον	ἐπεσκοπημένω ἦτον	ἐπεσκοπημένοι ὦμεν	ἐπεσκοπημένοι ἦτε	ἐπεσκοπημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπεσκοπημένος εἴην	ἐπεσκοπημένος εἴης	ἐπεσκοπημένος εἴη	ἐπεσκοπημένω εἴητον/εἶτον	ἐπεσκοπημένω εἰήτην/εἴτην	ἐπεσκοπημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπεσκοπημένοι εἴητε/εἶτε	ἐπεσκοπημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπεσκόπησο	ἐπεσκοπήσθω	ἐπεσκόπησθον	ἐπεσκοπήσθων		ἐπεσκόπησθε	ἐπεσκοπήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπεσκοπηκέναι				ἐπεσκοπῆσθαι
participle	m	ἐπεσκοπηκώς				ἐπεσκοπημένος
	f	ἐπεσκοπηκυῖᾰ				ἐπεσκοπημένη
	n	ἐπεσκοπηκός				ἐπεσκοπημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεσκοπήκειν, ἐπεσκοπήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεσκοπήκειν, ἐπεσκοπήκη	ἐπεσκοπήκεις, ἐπεσκοπήκης	ἐπεσκοπήκει(ν)	ἐπεσκοπήκετον	ἐπεσκοπηκέτην	ἐπεσκοπήκεμεν	ἐπεσκοπήκετε	ἐπεσκοπήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεσκοπήμην	ἐπεσκόπησο	ἐπεσκόπητο	ἐπεσκόπησθον	ἐπεσκοπήσθην	ἐπεσκοπήμεθᾰ	ἐπεσκόπησθε	ἐπεσκόπηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐπίσκοπος (epískopos)

Further reading

• ἐπισκοπέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπισκοπέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “ἐπισκοπέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1983 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • canvass idem, page 111.
  • consider idem, page 163.
  • contemplate idem, page 166.
  • debate idem, page 199.
  • digest idem, page 223.
  • discuss idem, page 232.
  • examine idem, page 287.
  • guard idem, page 376.
  • haunt idem, page 388.
  • heed idem, page 394.
  • inspect idem, page 445.
  • mark idem, page 514.
  • meditate idem, page 522.
  • note idem, page 562.
  • notice idem, page 562.
  • observe idem, page 567.
  • overlook idem, page 585.
  • ponder idem, page 626.
  • preside idem, page 637.
  • protect idem, page 653.
  • reflect idem, page 684.
  • review idem, page 710.
  • revolve idem, page 711.
  • scan idem, page 737.
  • see idem, page 748.
  • supervise idem, page 840.
  • survey idem, page 845.
  • tutelary idem, page 903.
  • view idem, page 951.
  • visit idem, page 954.
  • watch idem, page 965.