ἐρίηρες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.rí.ɛː.res/ → /eˈri.i.res/ → /eˈri.i.res/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rí.ɛː.res/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈri.e̝.res/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈri.i.res/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈri.i.res/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈri.i.res/

Adjective

ἐρίηρες • (eríēres)

1. masculine nominative/vocative plural of ἐρίηρος (eríēros)