ἐρετμοῖς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.ret.môi̯s/ → /e.retˈmys/ → /e.retˈmis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.ret.môi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.retˈmys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.retˈmys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.retˈmys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.retˈmis/

Noun

ἐρετμοῖς • (eretmoîs)

1. dative plural of ἐρετμόν (eretmón)