ἠγγερευέτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.reu̯.é.tɛːn/ → /iɲ.ɟe.reˈβe.tin/ → /iɲ.ɟe.reˈve.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.reu̯.é.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡe.reˈwe.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟe.reˈβe.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟe.reˈve.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟe.reˈve.tin/

Verb

ἠγγερευέτην • (ēngereuétēn)

1. third-person dual imperfect active indicative of ἀγγαρεύω (angareúō)