ἡμετέρου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.me.té.ruː/ → /i.meˈte.ru/ → /i.meˈte.ru/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.me.té.ruː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.meˈte.ru/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.meˈte.ru/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.meˈte.ru/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.meˈte.ru/

Adjective

ἡμετέρου • (hēmetérou)

1. masculine/neuter genitive singular of ἡμέτερος (hēméteros)