Ἠδωνίς
Ancient Greek edit
Etymology edit
From Ἠδωνός (Ēdōnós, “Edonian”) + -ίς (-ís).
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɛː.dɔː.nís/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e̝.doˈnis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /i.ðoˈnis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /i.ðoˈnis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.ðoˈnis/
Proper noun edit
Ἠδωνῐ́ς • (Ēdōnís) f (genitive Ἠδωνῐ́δος); third declension
Inflection edit
Case / # | Singular | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ Ἠδωνῐ́ς hē Ēdōnís | ||||||||||||
Genitive | τῆς Ἠδωνῐ́δος tês Ēdōnídos | ||||||||||||
Dative | τῇ Ἠδωνῐ́δῐ têi Ēdōnídi | ||||||||||||
Accusative | τὴν Ἠδωνῐ́δᾰ tḕn Ēdōnída | ||||||||||||
Vocative | Ἠδωνῐ́ς Ēdōnís | ||||||||||||
Notes: |
|