ἰδιοσυγκρασία

Ancient Greek edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From ῐ̓́δῐος (ídios, peculiar) +‎ σῠν- (sun-, with) +‎ κρᾶσῐς (krâsis, mixture) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā).

Pronunciation edit

 

Noun edit

ῐ̓δῐοσῠγκρᾱσῐ́ᾱ (idiosunkrāsíāf (genitive ῐ̓δῐοσῠγκρᾱσῐ́ᾱς); first declension

  1. peculiar temperament or habit, idiosyncrasy

Inflection edit

Descendants edit

  • Catalan: idiosincràsia (learned)
  • English: idiosyncrasy (learned)
  • French: idiosyncrasie (learned)

References edit